Marije van der Haar is coördinerend eindredacteur van Flow en veellezer. Ze zit in een leesclub en staat iedere ochtend eerder op om tijd te maken voor een (luister)boek. Hier tipt ze persoonlijke parels die haar zijn bijgebleven of waar ze zich op verheugt. Deze keer: zes nieuwe boeken die in september verschijnen.
Charlatan
Een nieuwe Zadie Smith! De Nederlandse vertaling verschijnt op dezelfde dag als de Engelse release (The fraud). Charlatan speelt zich af in het Engeland van de negentiende eeuw en is gebaseerd op waargebeurde historische feiten.
Er zijn twee hoofdpersonages: Eliza Touchet en Andrew Bogle. De Schotse Eliza Touchet is sinds jaar en dag huishoudster van haar aangetrouwde neef, de steeds minder succesvolle schrijver William Ainsworth. Eliza verdiept zich in allerlei dingen: van literatuur tot slavernij en van haar neef en zijn vrouwen tot dit leven en het volgende. Sceptisch is ze ook. Ze vindt eigenlijk dat William geen talent heeft, noemt zijn vriend Charles Dickens een moralistische plaaggeest en ziet Engeland als een land van schone schijn.
Andrew Bogle groeide op als tot slaaf gemaakte op een plantage in Jamaica. Hij weet dat elk schepje suiker mensenlevens kost, en ook dat mensen makkelijker te manipuleren zijn dan ze denken. Als hij kroongetuige is in een beruchte rechtszaak – het zogeheten Tichborne-proces, dat heel Engeland fascineert en Eliza in het bijzonder – weet hij dat zijn hele toekomst afhangt van wat hij gaat zeggen.
Charlatan van Zadie Smith (vertaling Peter Abelsen) verschijnt op 5 september bij Prometheus.
Tot diep in de nacht
Je laten meevoeren in een liefdesverhaal, soms heb je het even nodig. Ik ben benieuwd naar dit debuut van de Britse schrijver Claire Daverley (1991), dat in meer dan twintig landen wordt vertaald. Will en Rosie ontmoeten elkaar als tieners. Hoewel ze enorm verschillend zijn, groeien ze steeds meer naar elkaar toe tijdens hun geheime afspraakjes en lange telefoongesprekken tot diep in de nacht.
Maar dan gebeurt er iets ergs waardoor ze nooit meer samen kunnen zijn. Ze raken elkaar volledig kwijt, maar op de achtergrond blijven ze altijd in elkaars levens. Volgens de uitgeverij is Tot diep in de nacht een van de meest tragische en tegelijk hoopvolle liefdesverhalen ooit geschreven.
Goed leren praten
Hilary Mantel (1952-2022) is zo’n schrijver van wie ik al tijden graag iets wil lezen, maar toch komt het er maar niet van. Misschien trekt deze bundel me over de streep. Je leest de zeven deels autobiografische korte verhalen in min of meer chronologische volgorde, te beginnen bij het perspectief van een jong meisje.
Mantel schrijft over de spraaklessen die ze jarenlang kreeg van een voormalige actrice om van haar Noord-Engelse accent af te komen. Maar ook over omgaan met het verlies van haar vader, en hoe haar Ierse afkomst langzaam uit zicht verdween. De toon is luchtig maar er komen veel mooie inzichten voorbij.
Huiswerk
Boeken die een beetje schuren en je aan het denken zetten, ik hou ervan. De nieuwe roman van Marja Pruis kan daarom weleens iets voor mij zijn. We volgen de geëngageerde schrijver Clara Feij, die naar eigen zeggen in ‘het mooiste huis van Amsterdam’ woont. Ze wil graag een goed mens zijn: ruimdenkend, empathisch en geduldig. Schoonmaken laat ze over aan een stoet van werksters die hun land zijn ontvlucht.
Als Rose ten tonele verschijnt en er op kerstavond wordt ingebroken, heeft iedereen meteen zijn oordeel klaar. Behalve Clara, want zij zou toch nooit zomaar de werkster verdenken? Een boek dat de verwarring blootlegt waarin de westerse mens met al z’n goede bedoelingen soms gevangen zit.
Huiswerk van Marja Pruis verschijnt op 19 september bij Nijgh & Van Ditmar.
Tosca
In Flow 7 staat een gedicht van de Vlaamse dichter Maud Vanhauwaert (1984). Ik kijk ook al uit naar haar debuutroman, die gaat over de toxische relatie tussen vertaler May en Aline, een jonge vrouw die zich neer lijkt te leggen bij haar naderende dood. Hun relatie begint met een potloodportret, en wat volgt is een uitwisseling van woorden vol onderhuidse spanning, waarbij de grens tussen feit en fictie steeds meer wordt opgerekt.
Hoe harder May haar vriendin probeert te leren kennen, te begrijpen en te redden, hoe meer May met lege handen lijkt te staan: ‘Vaak heb ik gedacht: zij is een gesloten boek; beter dan ik kan niemand haar lezen.’ Heel toepasselijk verschijnt er daarom eerst een gesloten paperback met Japanse binding, die de lezer zelf moet openscheuren met het bijgevoegde kaartje.
Tosca van Maud Vanhauwaert verschijnt op 22 september bij Das Mag.
Ik ken een berg die op me wacht
Eerder las ik van Sholeh Rezazadeh (1989) De hemel is altijd paars, en vooral de sfeer van dat boek is me bijgebleven. Het idee voor haar nieuwe roman ontstond toen Rezazadeh op vakantie in Iran een nomadenvolk tegen het lijf liep. De veertigjarige Alma woont op een woonboot in Amsterdam en besluit van de ene op de andere dag in haar eentje naar Iran te reizen.
Aan de oever van de wilde rivier Aras ontmoet ze een nomadenfamilie, en door hun manier van leven ziet ze ineens in hoe hectisch haar bestaan in Amsterdam is. Iedereen heeft altijd haast en is vooral met zichzelf bezig – zonder oog te hebben voor de schoonheid en kracht van de natuur. Maar ook hier is niet alles idyllisch: door de klimaatverandering wordt het warm en droogt Aras steeds verder op. De nomaden vertrekken noodgedwongen steeds eerder naar de bergen. Bijzonder: dit verhaal – over leven bij de dag en de relatie tussen mens en natuur – wordt verteld vanuit het perspectief van Aras.
Ik ken een berg die op me wacht van Sholeh Rezazadeh verschijnt op 26 september bij Ambo|Anthos.
Meer lezen
- Voor als je van Het zoutpad houdt: 3 boekentips.
- Nog een boekentip: ‘Pucks verhaal is schrijnend en zacht tegelijk’.
- Hobby’s zonder scherm: maak zelf kunst van papier met deze pakketten.
Tekst Marije van der Haar Illustratie Femme ter Haar
Gepubliceerd op 26 augustus 2023
