Moira leest samen met haar man en vriendin de hele wereld rond

Moira Macfarlane uit Zwolle bedacht samen met haar man en beste vriendin een plan om tijdens de lockdown toch te kunnen reizen. Ze lazen de hele wereld rond.

Moira, jullie lezen samen de wereld rond. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?

“Mijn man, beste vriendin en ik kunnen oeverloos kletsen, en hebben een gezamenlijke leesliefde. We weten niet meer precies hoe het idee over een boekenreis ontstond, maar waarschijnlijk was het tijdens een borrelavond. We wilden boeken lezen die waren geschreven door een local, of bijna local. De schrijver of één van zijn ouders moest dus geboren zijn in het land dat we zouden bezoeken en het boek moest zich deels daar af spelen.

We begonnen in Nederland en vertrokken daarna elk in een eigen richting. Mijn vriendin verliet het land via Rottemeroog op weg naar Scandinavië om van daaruit naar Groenland te gaan. Mijn man verliet het land bij de Duitse grens en ging op weg naar Tsjechië en verder, en ik ging via de Zuidelijke landen naar Afrika.”

En hoe ging die wereldreis in zijn werk?

“Toen we eenmaal besloten hadden al lezend op wereldreis te gaan, hebben we ons plan verder uitgewerkt. We wilden echt het gevoel van op reis zijn pakken en ons vrij voelen. Zoals je droomt over een echte wereldreis die zich al reizend voor je ontvouwt. Niet te veel regels en geen zorgen voor de dag van morgen.

Feit was dat we ons door dit wilde plan ineens weer heel jong voelden, zoals we waren zonder kinderen, nog op kamers. Toen hielden we ook al enorm van leuke gekke plannen maken en uitvoeren, zoals je die verzint als je jong bent en niets raar vindt. Datzelfde onbevangen, blije gevoel kregen we hier ook bij.”

En stel je hebt een boek uitgelezen. Wat doe je dan?

“Net als bij een echte reis vond ik het leuk om een reisdagboek bij te houden. Na het lezen van elk boek maak ik een ‘boekenlegger’ met daarop een klein tekeningetje. Zo eentje die ik, zonder schets vooraf, er direct op teken. Dat is meteen een les in het loslaten van perfectionisme.

De boekenlegger, aangevuld met impressie, titel, schrijver, datum en rating, schuif ik dan in het reisboekje waar ik de vlag van het land, het inwoneraantal en het hoogste punt heb genoteerd. Er zit een wereldkaart in waar ik dan ook nog eens het land dat ik bezocht op kan inkleuren.

Tijdens het lezen en zoeken, sturen we elkaar berichtjes in een whatsappgroep ‘Reis om de wereld’. We delen verbazing en enthousiasme en ervaringen, vragen hulp bij het zoeken als we een lastiger land willen bezoeken en sturen foto’s uit onze reisdagboeken. En ik houd m’n ‘bezochte landen’ bij in de app Countries Been.”

Was het lastig om steeds boeken te vinden?

“Eenmaal op pad en buiten Europa kwamen we erachter dat het inderdaad nog best een opgave is om bij sommige landen een boek te vinden dat geschreven is door een schrijver uit dat land. Ik pak soms nog weleens een Engels boek op waardoor het zoekveld weer iets groter wordt, maar mijn man en vriendin lezen de boeken in het Nederlands. Dan is het aanbod soms heel dun gezaaid of soms echt niet te vinden.

Niet elk land bezoeken we, soms pakken we even een boot of trein om verder te reizen en soms hebben we ook gewoon heimwee en lezen we boeken van thuis tussendoor. Maar we gaan wel rónd de wereld, zo kruisen mijn man en ik elkaar nu ongeveer in Midden-Amerika/het Caribisch gebied.”

Jullie lezen nu samen de hele wereld rond. Gaan jullie normaalgesproken veel op reis?

“We zijn in het echte leven echt geen globetrotters. We bezochten eerder maar een handjevol landen in Europa. Maar wat niet is kan nog komen, al zou ik niet elk land wat ik zo boeiend vond om in een boek te bezoeken, ook werkelijk willen bezoeken. Niet als toerist in elk geval. Al zou het geweldig zijn om soms even echt de hitte te voelen van een woestijn of een vrucht te ruiken, de kakofonie van geluiden te horen.”

Wat heeft het je gebracht?

“Alles ging op slot, maar al lezend konden wij overal heen. Het heeft geregeld echt voor een vrij en rijk gevoel gezorgd, ook doordat we er zo heerlijk over konden praten. De boeken die we lazen, het samen zoeken naar boeken voor ‘lastige’ landen en over de culturen die we tegenkwamen.

Omdat we er na een jaar nog zo veel lol in hadden, besloten we er nog een jaar aan vast te plakken. Maar aan het einde van dit jaar is het budget toch echt op en gaan we weer naar huis.”

Boekentips van Moira:

Trinidad: De meermin van Black Conch, Monique Roffey (Orlando).
Spanje, Catalonië: Colometa, Mercè Rodoreda (Menken Kasander & Wigman Uitgevers).
Argentinië: Lotgevallen, Nara Vidal (Uitgeverij Nobelman).
Italië: Ik blijf hier, Marco Balzano (Arbeiderspers).
Senegal: Meer dan een broer, David Diop (Uitgeverij Cossee).
Ghana: Verheven koninkrijk, Yaa Gyasi (De Bezige Bij).
Nigeria: Paarse hibiscus, Chimamanda Ngozi Adichie (De Bezige Bij).