Stella fietst door Nederland met haar tiny house

tiny house

Stella Jurgens is molenaar en ergotherapeut. Ze woont dan wel in Amsterdam maar gaat er vaak op uit om Nederland door te fietsen met haar tiny house. Ze vertelt erover in Flow 8. 

Wat ben je aan het doen?

“Ik fiets met mijn tiny house achterop, steeds drie à vier dagen achter elkaar. Dan laat ik mijn fiets staan waar ik ben geëindigd en ga met het openbaar vervoer terug naar Amsterdam. Zo doe ik een rondje Nederland. Na een paar dagen werken zoek ik snel mijn fiets weer op en ga ik verder. Via Noordwijk ben ik nu in Dordrecht aangekomen, daarna ga ik langs de grens van België en Duitsland omhoog naar de Waddeneilanden. Slapen doe ik onderweg in de tuin bij mensen die ik ontmoet via mijn Facebook-pagina.”

Hoe kwam je op het idee?

“Hoewel ik altijd in de stad heb gewoond, voel ik me er niet echt thuis. Ik ben op zoek naar een andere manier van leven. Dichter bij de natuur. Maar de stap naar een tiny house is groot. Ik dacht: als ik het nou eerst eens test, weet ik ook hoe het voelt als het vijf dagen achter elkaar regent. Ik hou erg van fietsen en bedacht impulsief: ik maak een huisje voor achterop.”

Heb je het zelf gebouwd?

“Ja, getekend en getimmerd. Het huisje is twee meter lang en negentig centimeter breed. Ik kan er precies in liggen. De opbouw is inklapbaar, zodat ik niet te veel wind vang. Boven het matras zit een opklapwerkblad dat ik gebruik als tafel. De koudste nacht tot nu toe was rond het vriespunt, maar ik bleef warm genoeg in mijn slaapzak. Ik slaap heerlijk. Als ik niet bij mensen eet, warm ik knakworstjes op, of soep. En soms sprokkel ik hout voor een vuurtje om thee op te koken.”

Hoe bevalt het ‘vrije leven’?

“Heel goed. Ik ontmoet zo veel mensen. Vreemden die me aanspreken over mijn fiets en mensen in tiny house-community’s waar ik langsga om filmpjes te maken voor m’n Facebook-pagina. Ik vind het ook nog steeds spannend hoor: vind ik wel op tijd een slaapplaats of sta ik straks langs de kant van de weg? Maar fietsen met die kar heeft een fijn bijeffect. Ik ben gewend om te wielrennen en doe verder in mijn leven ook alles snel. Nu kan dat niet. Zeker bergopwaarts word ik letterlijk teruggetrokken door het gewicht. Het maakt me rustig. Ik voel me vrij. Als ik aan het werk ben, kan ik eigenlijk niet wachten tot ik weer op pad mag.”

Meer lezen

Tekst Eva Loesberg  Fotografie Anouk de Kleermaeker

Promotional image

Van mental health tot goed nieuws

Flow nieuwsbrief

Wil je nog meer verhalen van Flow? Twee keer per week versturen we een mail met nieuwe artikelen.

SCHRIJF JE IN