De Roemeense Mira Feticu schreef 'Liefdesverklaring aan de Nederlandse taal'

Mira Feticu emigreerde vanuit Roemenië naar Nederland en woont in Den Haag. Ze schreef onder meer het boek Liefdesverklaring aan de Nederlandse taal. Mira Feticu vertelt erover in Flow 7.

Wat ben je aan het doen?

“We hebben net een toneelstuk gemaakt van mijn voorlaatste roman, Al mijn vaders, waarin ik mezelf speel en Hans Dagelet het mannelijke personage. Dat had ik nooit durven dromen toen ik vijftien jaar geleden in Nederland aankwam.

Ik ben geen actrice, maar niet bang om mezelf belachelijk te maken als ik iets wil overbrengen. Als er maar drie mensen in het publiek zijn die me begrijpen, ben ik al gelukkig.”

Hoe kwam je in Nederland terecht?

“Ik leerde mijn man kennen toen hij, een Nederlander, Roemeens studeerde aan de universiteit van Boekarest. We zijn getrouwd en kregen een dochter. Ze was twee toen mijn man terug wilde. Hij miste het water. Ik kende Nederland niet, dus ik begreep niet goed wat hij bedoelde. Nu snap ik hem wel. Ik voel ook dat ik weer thuis ben als ik na een reis langs de waterkant loop.”

Voelde je je hier direct thuis?

“Nee, ik ben een paar jaar depressief geweest. In Roemenië werkte ik bij de radio, ik schreef boeken, ik had een leven. Hier was ik niemand. Als mijn man sprookjes voorlas aan mijn dochter, huilde ik omdat ik niets begreep van die vreemde taal die mijn dochters moedertaal zou worden.

Na een jaar of drie kwam de ommekeer. Ik begon de melodie van het Nederlands te herkennen en voelde: ik ben op de goede weg. De taal is heel belangrijk voor een buitenlander. Taal redt je. Het leven wordt makkelijker. Je kunt anderen begrijpen en vertellen wie je bent.”

Is het schrijven in een vreemde taal niet nog moeilijker?

“Ja, maar ik verplichtte mezelf om het te leren. Op den duur was ‘Slecht weer vandaag hè?’ tegen de buurvrouw zeggen niet genoeg. Schrijven is mijn manier van communiceren. Ik weet nog hoe het voelde, mijn eerste gedichtje. Een bevrijding! Ik kreeg een nieuwe kans.

Zes jaar na aankomst in Nederland stuurde ik mijn eerste manu- script naar uitgeverij De Geus. Ik dacht: als het nodig is, helpt een redacteur me wel met de taal. En dat gebeurde. Ik zou iedereen die emigreert op het hart willen drukken: je moedertaal lijkt het paradijs, maar er zijn overal paradijzen. Omarm een nieuwe taal als een avontuur.”