Na jaren schilderen volgens vaste regels begon de Amerikaanse kunstenaar Johanna Goodman min of meer toevallig met haar collagereeks ‘The catalogue of imaginary beings’. Met deze beelden wil ze haar proteststem laten horen.
Het werk van Johanna Goodman was naar eigen zeggen nooit erg politiek, tot de verkiezing van Donald Trump als president van de Verenigde Staten in 2016. Johanna: “Het leek echt een wanhopige situatie en ik wilde hoe dan ook iets doen. Als beeldend kunstenaar kon dat het beste via mijn kunst. Ik postte mijn collages als een soort protestborden op social media, ze verschenen bij verhalen in tijdschriften, en ik exposeerde op tentoonstellingen en in galerieën. Het voelde goed om positieve dingen te maken in deze donkere periode.”
Als kind groeide Johanna op tussen de kunst: haar vader was scheikundige en haar moeder advocaat, maar ze waren met veel kunstenaars bevriend. Haar ouders leerden haar dat je ook met kunst je geld kon verdienen. “Ik had het geluk dat niemand me tegenhield toen ik naar de kunstacademie wilde.” Al vrij snel na haar afstuderen stond een van haar illustraties op de cover van de internationale Time, en dat gaf haar het vertrouwen dat je als illustrator inderdaad je geld kon verdienen.
Overal inspiratie
In 2015, tijdens het maken van een kerst-etalage voor een restaurant in New York, ontstond voor het eerst een collage in de vorm van een mens, en zo begon ze min of meer per toeval met haar serie The catalogue of imaginary beings. De inmiddels meer dan vierhonderd werken vormen een doorlopende serie. Johanna probeert hierin thema’s uit de populaire cultuur te verkennen, zoals de rol van het individu in de geschiedenis en de mode. Inspiratie haalt ze overal vandaan: onder meer uit het magisch realisme, surrealisme en symbolisme.
“In eerste instantie werkte ik met restjes stof, maar inmiddels maak ik mijn collages in Photoshop. Soms gebruik ik mijn eigen foto’s, bijvoorbeeld als ik wil dat de handen op een specifieke manier in beeld staan. Mijn idee pas ik aan het materiaal aan, en er komt veel toeval bij kijken. Het proces op de computer vind ik vergelijkbaar met het fysieke maakproces: ook nu ben ik steeds bezig met het ‘knippen en plakken’ van beelden. Het kan enorm lang duren: soms heb ik wel honderd lagen in Photoshop gemaakt, ik gooi veel weg voordat een collage helemaal goed voelt.”
Na vele jaren schilderen voelde het maken van collages voor Johanna als een bevrijding: “Ik ben klassiek geschoold en als het om schilderen gaat, zijn er zo veel regels waaraan je je moet houden. Bij het maken van collages ken ik geen regels. En dus hoef ik me er ook niet aan te houden.”
Wat waren de reacties toen mensen je politieke werk voor het eerst zagen?
“Toen ik mijn eerste politieke werk maakte, voelde het een beetje riskant. Maar ik kreeg overweldigende en positieve reacties. Mensen waren zelfs meer geëngageerd en geïnteresseerd dan gewoonlijk.”
Wat hoop je te bereiken met je werk?
“Ik hoop dat mijn werk gezien wordt en dat het communiceert met de kijkers. Ik hoop dat ik contact kan maken met mensen op een manier die universeel en menselijk aanvoelt. Mijn werk is een manier voor mij om gebeurtenissen en gevoelens te verwerken en mijn mening te uiten. Ik hou van de uitdaging om de problemen en ideeën van anderen en van mezelf te interpreteren en uit te drukken.”
Waar ben je op dit moment nog meer mee bezig?
Meer lezen?
- Nieuwsgierig naar nog meer werk van Johanna Goodman? Neem dan een kijkje op haar website of Instagram-pagina.
- Hier lees je nog meer verhalen over kunstenaars en creatieven.
