Een agenda, dagboek en to do-lijst in één: dat is een bullet journal. Dat klinkt als veel, maar juist daardoor schijn je er een leeg hoofd van te krijgen. Journalist Caroline Buijs probeert het uit. 

Op een regenachtige zondagavond zit ik klaar met een leeg bullet journal. De bladzijdes zijn voorgedrukt met kleine puntjes, want dat is handig om rechte lijnen te trekken waarmee je je eigen lay-out maakt. Het begin is simpel: ik schrijf mijn naam in mijn BuJo, plak er een plaatje bij van een verwilderde Engelse bloementuin en nu is het journal dus van mij. Ik kan ermee doen wat ik wil. Want dat blijkt toch een van de voordelen ten opzichte van een agenda te zijn: in een bullet journal bepaal je zélf hoeveel ruimte je nodig hebt – daarom is-ie dus verder zo leeg mogelijk gehouden.

Een bullet journal invullen

En inderdaad: in mijn normale agenda plak ik altijd meteen alle pagina’s 
af met voor mij irrelevante informatie (de afstand van Sydney naar New York bijvoorbeeld, of de kledingmaten in Spanje en Italië), zodat ik daar mijn boeken- en filmlijstjes kan bijhouden. In een bullet journal kun je elke pagina zo indelen en ontwerpen als je zelf wilt. Basic of – als je van tekenen en handletteren houdt – wat uitgebreider: net waar je zin in hebt. Omdat je op papier werkt, heeft het opzetten van al die pagina’s wel iets rustgevends merk ik, even weg van die om aandacht vragende smartphone.