Boekentips nodig? Radio- en televisiepresentator Lara Billie Rense deelt diens favorieten boeken met Flow.
Lara Billie Rense begon pas echt te lezen toen die als zeventienjarige op de academie voor lichamelijke opvoeding zat. “Om mijn kennis uit te breiden begon ik als een gek te lezen. Ik ben er nooit mee gestopt.” Wat die leest, is in de loop van de tijd wel veranderd. “Ik lees echt van alles. Net nog luisterde ik tijdens het wandelen naar een boek. Heerlijk: lekker buiten zijn én een verhaal verteld krijgen. Dat is uiteindelijk wie ik ben: iemand die verhalen opslurpt.”
1. De argonauten – Maggie Nelson
“Het was zo’n eyeopener toen ik De argonauten een jaar of vijf geleden las: het was het eerste boek dat me het gevoel gaf dat er meer mogelijk is. Maggie Nelson verwoordt gevoelens waar ik toen zelf nog geen woorden voor had. Het boek gaat over Nelsons liefde voor kunstenaar Harry Dodge, een non-binair transpersoon. Samen marcheren ze dwars door alle beperkende hokjes heen. Ze vormen een samengesteld gezin, want Harry heeft al een kind en Maggie en hij krijgen er ook samen een. Wat me ook uit dit boek is bijgebleven, is hoe Nelson laat zien dat een leven niet altijd opgeruimd is, maar soms ook ontzettend rommelig kan zijn. Het was bevrijdend om dat te lezen, omdat het in mijn leven ook zo was. Of is. Ik ben gaan begrijpen dat het erbij hoort als je queer bent.”
2. Gender queer – Maia Kobabe
“Gender queer is een graphic novel, een genre waar ik veel van hou. Knap hoe het sommige kunstenaars lukt om soms toch lastige verhalen in woord én beeld te vertellen. Op het omslag kun je al zien waar het autobiografische boek van Maia Kobabe over gaat: het is de coming of age van iemand die meisje en jongen in één is. Voor het eerst zag ik mezelf in een boek verbeeld. Ik weet nog goed dat ik dacht: hé, maar dit gaat over mij! Iemand die binders draagt om diens borsten te verbergen, die een uitingsvorm zoekt die nieuw is voor diens omgeving en uiteindelijk bevestiging krijgt dat het oké is om te voelen wat die voelt.”
3. Hier is alles nog mogelijk – Gianna Molinari
“Ik pakte Hier is alles nog mogelijk op in een boekhandel. Toen ik er wat in bladerde, zag ik tekeningetjes van een wolf en las ik iets over continenten en grenzen. Wat was dit voor wonderlijk boek? Het ging mee naar huis, waar ik het meteen las en sindsdien heeft het me niet meer losgelaten. Het is aan de ene kant een verkenning van allerlei begrippen. Grenzen bijvoorbeeld: waarom trekken we die om ons heen? Daarnaast vertelt Gianna Molinari een verhaal van een vrouw die nachtwaker is in een verpakkingsfabriek en nauwelijks iets te doen heeft. Maar dan komt het gerucht dat een wolf door een gat in het hek het terrein op is gekomen. Iedereen is bang. De vrouw vraagt zich af: wordt de wolf gevreesd omdat hij een grens over is gegaan? Maar die grens hebben wij gecreëerd, die wolf heeft daar geen weet van.”
4. Plooi – Babeth Fonchie Fotchind
“Ik lees graag poëzie. Een van de bundels die indruk op me maakte, is Plooi van Babeth Fonchie Fotchind, een Nederlandse dichter van kleur. Ze geeft onder meer een reactie op haar ouders – toen ze vijf was, emigreerden ze van Kameroen naar Nederland – die niet kunnen accepteren dat ze op vrouwen valt. Sinds ze dat verteld heeft, is het contact verbroken. Met haar poëzie weet ze heel mooi het gevoel aan te raken van ergens zijn waar je je best thuis voelt, maar tegelijkertijd voelen dat de omgeving iets van je wil dat je niet te bieden hebt.”
5. How far the light reaches – Sabrina Imbler
“Sabrina Imbler is een non-binaire wetenschapsjournalist en schrijver. In dit persoonlijke, essayistische boek verweeft die diens eigen ervaringen met prachtige natuurbeschrijvingen. De ondertitel van het boek luidt Een leven in tien dieren uit de zee. Imbler schrijft over goudvissen, walvissen, borstelwormen en octopussen. Er komt in dit verhaal voor mij veel samen: mijn belangstelling voor gendervraagstukken en voor de natuur. Het verhaal over de borstelworm bijvoorbeeld gaat ook over jager en prooi. De jager is in alle verhalen de hoofdpersoon, stelt Imbler: majestueus, stoer en beangstigend. De prooi daarentegen wordt altijd als hulpeloos beschreven. Imbler trekt dit taalgebruik door naar #metoo-ervaringen, waarin vrouwen ook altijd als hulpeloze slachtoffers neergezet worden en er vooral veel aandacht is voor de daders. Klopt helemaal. Het was een cadeautje om dit boek te ontdekken.”
Meer lezen
- Nog meer boekentips nodig? Dichter Ellen Deckwitz deelt haar favorieten.
- Voor tussen je bladzijdes: 5 bijzondere boekenleggers.
- Zoek je nog een boekenclub? Kom bij Club Lees.
Fotografie Danique van Kesteren
Gepubliceerd op 10 maart 2025
