Welke boeken die we het afgelopen jaar lazen, zijn ons het meest bijgebleven? Tot de kerst delen we elke zondag de favorieten van de Flow-redactie. Dit is de top 3 van Jolanda, managing editor van Flow.
Over leven en dood
“In Chicago teistert een nog onbekende ziekte de homogemeenschap. We vallen het verhaal binnen op de dag van de begrafenis van Nico en volgen zijn tot dan toe onbekommerde vriendengroep en z’n zus Fiona. Af en toe springen we van de jaren tachtig vooruit naar 2015, waarin Fiona centraal staat en duidelijk wordt wat voor impact het verlies van haar broer en vrienden op haar hebben. Daardoorheen speelt nog een spannende verhaallijn rond een kunstverzameling. Makkai deed onderzoek naar de aidscrisis in Chicago en voelde een grote urgentie om dit vergeten verhaal te vertellen als eerbetoon aan een verloren generatie. En dat heeft ze prachtig gedaan. Het is mijn nummer 1 van dit jaar.”
Een stralende toekomst, Rebecca Makkai, vertaald door Harm Damsma en Niek Miedema (Nieuw Amsterdam)
De nieuwe Oek de Jong
“Oek de Jong volg ik vanaf het moment dat zijn roman Opwaaiende zomerjurken verscheen. Daarna kwamen Cirkel in het gras, Hokwerda’s kind, Pier en oceaan. Z’n boeken zijn mooi en gevoelig geschreven, zitten psychologisch heel goed in elkaar, en er zit een prettig soort traagheid in (terwijl er wel van alles gebeurt). Nu is er Zwarte schuur, over kunstenaar Maris, die een grote expositie voorbereidt – maar ondertussen wel wat anders aan zijn hoofd heeft: de liefde hapert en bovendien dreigt iets vreselijks wat hij vroeger heeft gedaan te worden opgerakeld. Tip: luister na het lezen de podcast van De Correspondent met een interview met Oek de Jong door Lex Bohlmeijer.”
Zwarte schuur, Oek de Jong (uitgeverij Augustus/Atlas Contact)
Hoe liefde je kan ontglippen
“Dit was zo’n fijne ontdekking: Liefde, als dat het is. In korte zinnen met heel precies gekozen woorden beschrijft Marijke Schermer het eind van een huwelijk dat na twintig jaar niet meer werkt – althans in de ogen van de vrouw. Dat doet ze vanuit het standpunt van de vrouw, de man, hun dochter en hun beider minnaars. Dat wat er was en dat wat er nog is aan liefde, het wordt tot op het bot gefileerd. Dit is een compact boek waar zó veel in zit, en dat je vooral langzaam wilt lezen en herlezen. Het maakt nieuwsgierig naar ander werk van Marijke Schermer, waaronder Noodweer en Mensen in de zon.”
Liefde, als dat het is, Marijke Schermer (Van Oorschot)
Andere aanraders: Stad van meisjes van Elizabeth Gilbert, De onsterfelijken van Chloe Benjamin, Het feest van Elizabeth Day, Otmars zonen van Peter Buwalda.
