Vakantietips van Aaf Brandt Corstius

Vakantie lijkt soms wel een survivaltocht, al had je die niet geboekt. Nergens voor nodig, vindt Aaf Brandt Corstius, kwestie van rustig doorademen en vertrouwen op deze vakantietips.

Vermijd social media

Tegenwoordig kan niemand thuis zijn vakantie meer navertellen, want de hele familie en vriendenclub heeft die vakantie van uur tot uur, en vaak ook van minuut tot minuut, met beeld en tekst kunnen volgen via social media. “Ja, en toen was je bij de Dahshurpiramide en daar hebben jullie drie uur in de rij gestaan – wéét ik toch, je hebt vanuit die rij minstens twintig tweets gestuurd!” Je kunt je tijdens de vakantie maar beter hullen in nevelen, al heb je de iPhone stiekem toch wel vaak binnen handbereik.

Stuur hooguit een ansichtkaart met een korte, cryptische tekst over je avonturen. Blij dat ze daar thuis mee zijn! Want niemand krijgt ooit een ansichtkaart. En dan kun je bij aankomst alsnog al je verhalen uitgebreid vertellen, veel spannender en langdradiger dan ze eigenlijk waren, en dan kan niemand zeggen dat ze allang hebben gelezen dat je op de derde avond ziek was geworden van de mosselen. Ze moeten er gewoon naar luisteren, net als vroeger, en al je 948 foto’s bekijken.

Probeer het eens zonder smartphone

Vakantie is loskomen van het gewone, dagelijks leven. En daar hoort dus ook bij: even niet snedig antwoorden in de appgroep van moeders van school (en alle andere groepsapps die rustig een paar weken uit kunnen), niet door Insta scrollen en zien wat alle andere mensen in je wijde kennissenkring vandaag aan het doen zijn, en al helemaal geen werkmails lezen. Maar dat is best moeilijk als je iPhone op het campingtafeltje ligt te gloeien in de zon, bedelend om beswipet te worden.

Lees ook: Ben je op zoek naar een origineel teamuitje? Ga schaapjes tellen

We zijn bijna allemaal verslaafd aan iets wat die telefoon te bieden heeft – of het nu constant appen is of social media en Nu.nl checken – en het is niet makkelijk om daarmee te stoppen als de bron ervan niet verder dan tien centimeter bij je vandaan is. Omdat we natuurlijk wel bereikbaar moeten zijn in geval van nood, kan de oude Nokia worden opgegraven. Prepaidkaartje erin en het thuisfront kan je toch bellen. En ja, de iPhone mag heus wel mee, maar alleen in z’n rol als camera en routeplanner.

Daarna moet-ie uit (niet op stil!) en verberg je hem onder in een koffer. Het zal nog even schrikken zijn als je erachter komt hoe verslaafd je eigenlijk bent. Zo zijn er genoeg mensen die nog dagen spooktringeltjes en -plingeltjes van apps en mailtjes blijven horen, of ineens nerveus opspringen als iemand op het terras naast ze een app binnenkrijgt. Maar het scheelt ook een hoop gedoe. Zo checken de meesten van ons in hun dagelijks leven hun telefoon minstens één keer per uur (en dat klinkt nog erg weinig), en die tijd kun je nu besteden aan het bestellen van nog een sangria of staren naar de zee.

Ook bekruipt steeds meer mensen het gevoel dat ze niet meer zonder Facebook en Twitter kunnen. De verfrissende vakantie-omgeving is wellicht een goede manier om te experimenteren met een social-media- luw (of zelfs -loos!) bestaan. Je hoofd maak je leeg door je telefoon te lozen.