Arno en Joni hebben een wijnmakerij: "We bleken dezelfde droom te hebben"

Wijnmakers Arno en Joni hadden dezelfde droom: wijn waarbij zoveel mogelijk aan de natuur wordt overgelaten. Daarom zijn ze samen Zavel begonnen, hun eigen wijnmakerij.

Wat zijn jullie aan het doen?

Arno: “We zijn heel druk met het bottelen van onze wijn. Verder bereiden we ons voor op de nieuwe oogst en de aanplant van een extra wijngaard. Van onze eerste wijngaard kunnen we over een jaar of drie, vier de eerste oogst verwachten.”
Joni: “Tot die tijd maken we wijn van druiven van bevriende boeren in de Duitse Palts. Al vanaf de start van het seizoen gaven zij ons de regie over de druiven. Inmiddels hebben we zeven eigen wijnen op de fles, van een riesling tot een pinot noir.”

Waarom wilden jullie een eigen wijngaard?

A: “Ik was wijnmaker bij Chateau Amsterdam, een winery aan de rand van de stad. Joni werkte daar ook en we bleken dezelfde droom te hebben: wijn maken waarbij we de natuur volgen, en zo min mogelijk ingrijpen. Daarvoor hadden we eigenlijk ook een eigen wijngaard nodig, vonden we, want de druif is zo bepalend in het proces.”
J: “Ik kon terecht in Tegelen bij mijn vaders keramiekbedrijf, in een oud industrieel pand met veel groen eromheen. Dit is mijn thuis, ik ben hier opgegroeid, mijn opa heeft deze plek opgebouwd. Er was zelfs ruimte voor een restaurant, dat sinds maart ook open is. Gelukkig kreeg ik Arno mee hiernaartoe.”
A: “Ik woon driehoog-achter in Amsterdam, een andere wereld. Maar toen ik hier voor het eerst kwam, dacht ik: ja!”

Wat is er zo mooi aan wijn maken?

J: “Met zo’n simpel proces kun je zoiets complex maken. Je brengt tijd, druif, bodemsoort, weersomstandigheden en energie bij elkaar in een fles, als een soort tijdscapsule, en die deel je met anderen. Door alle keuzes die je hebt, zie ik het als een vorm van kunst.”
A: “Vorig jaar ben ik in België naar de universiteit gegaan om me er nog meer in te verdiepen. Hoe meer ik weet, hoe groter mijn passie. Je kunt zo eenvoudig spelen met zuurstof, temperaturen, de houtrijping van het vat. Het enige wat we toevoegen is sulfiet, verder doet de natuur het werk. We klaren onze wijn ook niet, wat betekent dat onze wijn vegan is.”

Hoe breng je het geduld op dat je nodig hebt voor dit proces?

A: “De natuur bepaalt het tempo, dus je moet wel. Wijn leeft, de bacteriën en schimmels die voor fermentatie zorgen houden zich in de winter koest; pas als het warmer wordt, ontwikkelen die zich verder. Ik vind het prettig om in dat ritme mee te gaan. Dat doe je ook in de wijngaard, je veert mee in het tempo van bemesten en oogsten. Je kunt niet anders dan de controle uit handen geven.”
J: “Het grappige is dat wij allebei heel actief en beweeglijk zijn. Wijn maken dwingt ons geduldig te zijn en af te wachten. Dat brengt rust.”