Ruby zonder filter: waarom ga ik altijd van het ergste uit? + tips

Net als bij veel andere jongvolwassenen gaat het met online redacteur Ruby altijd “Goed, met jou?”. Totdat ze zich voornam meer open te zijn over mentale struggles. En erover te schrijven; zonder filter, mét knipoog. Deze keer: altijd van het ergste uitgaan (en tips).

Nu de tranen uit mijn vorige column zijn gedroogd en ik mijn onzekerheid vriendelijk heb verzocht om nooit meer terug te komen, is het tijd voor een tweede column. En een flinke dosis zelfreflectie. Want waarom ga ik altijd van het ergste uit?

Als je mijn vorige column hebt gelezen, weet je dat ik best een doetje ben. Wat helemaal niet erg is, maar soms wel vervelend. Want in doemdenken ben ik al jaren een expert en daarbij komt nog eens de jaloezie voor mensen met zo’n fijne ‘zal wel loslopen’-mindset.

Niet de enige

Toen ik een paar maanden geleden voor het eerst over het imposter syndroom las in Flow 10 herkende ik het meteen: dit heb ik! De angst om ‘door de mand te vallen’, om niet zo leuk, slim of capabel te zijn als mensen denken. Het was een hele opluchting om erachter te komen dat veel meer mensen hier last van hebben en ik niet zwak, gek of een zachtgekookt ei ben.

Inmiddels weet ik dat het allemaal voortkomt uit angst. Faalangst eigenlijk. En ook begrijp ik beter hoe ik daarmee kan omgaan na twee jaar therapie en veel interessante interviews met psychologen. Het sleutelwoord: relativeren. En dit is hoe ik dat probeer te doen.

3x tips voor een ‘zal wel loslopen’-houding:

1. Wees bewust trots op jezelf

Oké, hier was ik dus megasceptisch over maar het hielp wel. Tijdens een stressvolle periode liet ik me verleiden om zo’n veel te duur ‘geluksjournal’ te kopen. Hierin schrijf je elke dag drie momenten waarop je trots was op jezelf, klein of groot: van eindelijk je huis opgeruimd tot een nieuwe baan.

2. Bewaar complimentjes van anderen

Deze fijne tip kreeg ik van Flow’s online coördinator Ilse. Tijdens mijn stage raadde ze me aan om (bijvoorbeeld) in de mail een complimenten-mapje aan te maken. Deze klikte ik vaak even open als ik me onzeker of faalangstig voelde.

3. Stel jezelf vier vragen

Dit leerde ik tijdens het schrijven van een ander artikel voor Flow: De vier vragen die je leven veranderen. Bij een angstige gedachte ga je jezelf afvragen: is mijn gedachte waar? En weet ik absoluut zeker dat het waar is? Werkt voor mij goed, al moet ik mijn hoofd nog wel trainen om het ‘in the heat of the moment’ als ik angstig ben te kunnen doen.

Ik leg nog even extra de nadruk op dat ik dit allemaal ‘probeer’ te doen. Want als ik dit onder de knie had, was ik niet in tranen uitgebarsten toen ik mijn eerste column ging schrijven. Toch wat vaker oefenen dus, dat relativeren. Maar dat zal vast wel loslopen.