We oordelen graag en snel over ons eigen lichaam, maar wanneer je er op een andere manier naar leert kijken, zul je merken dat het steeds makkelijker wordt er van te gaan houden. Bijvoorbeeld met de ogen van een kunstenaar.
“We vinden vooral mooi waaraan we gewend zijn het mooi te vinden, iets wat we al kennen,” schrijft de Duitse filosoof Rebekka Reinhard in haar boek Mooi! – Een filosofische gebruiksaanwijzing. “Hoe minder je weet, hoe slechter je kunt beoordelen wat mooi is en wat niet. Met schoonheid is het net als met eten. Of bij een gepocheerde ganzenleverterrine met peren, koolraap en gerookte duivenborst een biertje of riesling past, kan alleen iemand beoordelen die culinair ervaren is.
Je oordeelsvermogen over je eigen lichaam kun je volgens Reinhard opbouwen door wat vaker naar een museum te gaan. Leen de ogen van een kunstenaar, bijvoorbeeld die van Rubens. Zwaarlijvigheid is bij hem niet een uitdrukking van plompheid, maar van weelderigheid, onbevangenheid, zorgeloosheid en levensvreugde. Als je dat kunt zien, ga je ook vriendelijker en minder star naar je eigen lichaam kijken.
Tekst Otje van der Lelij Illustratie Lucy Driscoll
