Het échte leven in een tiny house

Jente de Vries woont in een tiny house in Den Haag, dat ze zelf heeft ontworpen en gebouwd.

Bevalt het goed in je tiny house?

“Ja, wonen op negentien vierkante meter in mijn zelfontworpen en zelfgebouwde tiny house maakt me elke dag weer blij. Ik ben jurist en bedrijfskundige, en ik  kon helemaal niet klussen. Maar na een cursus en veel goede raad heb ik een half jaar onafgebroken getimmerd. Nu heb ik een badkamer met een klein bad, een composttoilet, een keuken met twee pitjes, een eettafel, een bankhang-hoek en een loftachtig slaapverdiepinkje. De zonnepanelen op het dak leveren mijn stroom, het hout voor de kachel hak ik zelf en regenwater wordt opgevangen  en gefilterd. Met vier andere tiny house-eigenaren sta ik op een voormalig volkstuinencomplex. Als ik naar buiten kijk,  zie ik verwilderde natuur. Een droom.”

Is het nooit afzien, zonder luxe?

“Om de een of andere reden wilde ik altijd al op een hippieachtige manier samenleven met anderen. Veel buiten zijn. Kampvuren maken. Een moestuin delen. Alleen in de winter kunnen de nachten erg koud zijn. En als ik haast heb, is het soms onhandig dat alles – kachel aanmaken, toilet legen – meer tijd kost. Ik woon hier nu dik een jaar, over een half jaar moeten we deze plek weer verlaten. Dat vind ik wel spannend.”

Lees ook: In therapie gaan is net daten – Bente: ‘Ik voelde me op straat gezet door mijn psycholoog’

Hoe belangrijk is duurzaam leven voor jou?

“Tijdens mijn master kregen we er een aantal colleges over en ineens kwam het binnen; wat er allemaal aan de hand is in de wereld. Ik kon er niet van slapen. Niet lang daarna richtte ik Kromkommer op, om groenten te redden die om hun uiterlijk worden weggegooid. Duurzaam leven is voor mij vanzelfsprekend geworden.”