Makkelijker gezegd dan gedaan #5: schuldgevoel loslaten

‘Wees niet zo angstig’, ‘Praat erover’, ‘Niet zo stressen’, als je ergens mee worstelt, krijg je misschien weleens tips en advies. Goedbedoeld, maar soms makkelijker gezegd dan gedaan. Flow’s Ruby gaat op zoek naar tips die wél haalbaar voelen. Deze keer: schuldgevoel loslaten.

Of ik wat extra werk wilde doen? Tuurlijk. Feestje met vriendinnen? Ik ben erbij. Na werk nog even boodschappen doen? Geen probleem! Grenzen aangeven vond ik altijd erg lastig. Ik was wel kapot en al die vragen werden me eigenlijk te veel, maar iedereen is nou eenmaal moe. Daar moet je gewoon even doorheen, toch?

Totdat ik dat helemaal zat was. Ik zei vaker nee; ging minder werken, had weinig feestjes en liet boodschappen bezorgen. Ik koos dus vaker voor wat ik zelf nodig had, in plaats van wat anderen van me nodig hadden. Dat was bij elke ‘nee’ doodeng, en nog steeds vind ik het soms lastig.

De bedoeling van al die ‘nees’ is natuurlijk dat ik meer tijd heb om mijn batterij op te laden. Helaas lukt dat niet altijd. Want zodra mijn lichaam een bank of bed raakt, vult mijn hoofd zich met schuldgevoel. Klinisch psycholoog Paul Paridaen geeft me tips om die schuldgevoelens wat te verminderen.

Schuldgevoel loslaten: 4 tips

1. Onthoud dat ‘Nee’ zeggen, investeren in jezelf én in anderen is

“Als je te veel ‘ja’ zegt, kun je overbelast raken,” vertelt Paridaen. “Je belooft misschien dingen die je niet kunt waarmaken, of het gaat ten koste van de kwaliteit van wat je doet. Bijvoorbeeld bij een opdracht op je werk, omdat je eigenlijk de tijd en energie niet hebt. Of tijdens een afspraak met vrienden, waar je niet met volle aandacht bij bent.”

Nu ik dat hoor, herken ik het wel. Als ik drie avonden achter elkaar met vrienden afspreek, ben ik bij avond nummer drie alleen maar bezig met de klok en of het acceptabel is om al weg te gaan. Volgens Paridaen verhoog je dus juist de kwaliteit van wat je wél doet, als je selectiever bent in je keuzes: “Het schuldgevoel over alles half doen, is misschien wel groter dan het schuldgevoel over sommige dingen niet doen.”

2. Probeer je ‘nee’ wat te onderbouwen

Omdat ik zo’n gesprek soms moeilijk vind, is het af en toe lekker veilig om een appje te sturen met ‘Nee, ik kan niet.’. Makkelijk dus, maar niet fijn. Want vaak volgt dan een korte reactie en heb ik eigenlijk geen idee hoe mijn bericht bij de ander is geland: hallo schuldgevoel.

“Mits de relatie met iemand belangrijk voor je is, helpt het om je te verplaatsen in het perspectief van de ander. Dan is de ander ook sneller geneigd om zich in jouw perspectief verplaatsen. Opmerkingen als: ‘Ik vind het leuk dat je me uitnodigt,’ of ‘Ik begrijp dat die opdracht gedaan moet worden,’ komen het gesprek ten goede,” vertelt Paridaen. “Het belang gemeenschappelijk maken is belangrijk, zowel het belang van de ander als dat van jou. Een werkgever is namelijk niet gebaat bij een overbelaste werknemer en een vriendin of vriend is begaan met jouw welzijn.”

3. Waarom zeg je ‘nee’? Stel een doel voor jezelf

Even luieren zorgt bij mij voor een hoofd vol schuldgevoel, want tijdens dat rustmoment had ik ook productief kunnen zijn. Onthouden dat luieren investeren is, blijkt best een opgave als je je snel schuldig voelt. Het helpt volgens Paridaen om een doel te koppelen aan je ‘nee.’ Bijvoorbeeld: ‘Omdat ik nu uitrust, kan ik later mijn werk goed doen, creatiever nadenken of met meer aandacht bij een vriendin zijn.’

“Maak je doel zo concreet, voelbaar en visueel mogelijk, dan kun je je er het best aan vasthouden,” zegt Paridaen: “Hoe ziet dat doel eruit? Wat voel je dan? Hoe zit je erbij als je het behaald hebt? Je kunt je doel uitschrijven of nog beter; er een plaatje bij maken. Zo onthoud je waar je het voor doet, in plaats van wat je ‘nalaat’.”

4. Vaker ‘nee’ zeggen = minder schuldgevoelens

De angst voor de gevolgen van ‘nee’ zeggen, maakt dat we dit moeilijk vinden om te doen. Maar door het telkens uit de weg te gaan, leer je impliciet dat je angst gegrond is. Het helpt om angstige overtuigingen te onderzoeken: komt de ramp die je vreest echt uit? Het ‘nee’ zeggen is een goede exposure-oefening. Hoe vaker je het nee-gesprek wél aangaat, hoe makkelijker het wordt, en dan kun je je schuldgevoel makkelijker loslaten.

“En als je het nee-zeggen telkens uit de weg gaat,” zegt Paridaen, “weet je wel bij wie je baas snel weer langskomt met extra klusjes. Je grenzen beter bewaken is eng, maar vaak zal blijken dat het niet leidt tot de ramp die je vreest; zoals bijvoorbeeld ontslagen worden.”

Volgens Paridaen zijn we geneigd om onze ervaring van een gesprek waarin we ‘nee’ zeggen, te koppelen aan hoe het gevoeld heeft. “Het voelt ook niet fijn om af te zeggen voor een feestje of je baas teleur te stellen. Dus het is belangrijk dat je daar niet de nadruk op legt, maar juist op de uitkomst: is de ramp echt uitgekomen?”

Onterecht schuldgevoel loslaten

Gelukkig hoeven we niet helemaal van dat schuldgevoel af, het is volgens Paridaen namelijk ook een goed teken dat je je af en toe schuldig voelt: “Het betekent dat je oog voor anderen en goede sociale antennes hebt. Als je nooit schuldgevoelens zou hebben, zou dat ook niet goed zijn. Maar onterecht schuldgevoel, voelt niet fijn dus daar kun je iets aan doen,” vertelt Paridaen.

Daarom visualiseer ik doelen van het nee-zeggen: ik zie mezelf voor me, uitgerust en blij, trots op het werk dat ik wél aflever. En op het andere plaatje in mijn hoofd zie ik mijn ontspannen en vrolijke zelf, op een vriendinnenbezoek waar ik wél bij ben. Daar investeer ik dus in als ik ‘nee’ zeg. Dat ga ik onthouden.

Meer lezen

Tekst Ruby Wijdenbosch

Doe je boodschappen bij de boer met ‘Boerschappen’

Boodschappen bij de boer halen in plaats van bij de supermarkt. ‘Boerschappen’ is één van meerdere initiatieven waarbij je ingrediënten rechtstreeks bij de boer haalt. En dat principe groeit in populariteit.

En zo weet je tijdens het avondeten precies waar die prei vandaan komt, of hoe die verse tomaten worden geteeld of gekweekt. Door je eten rechtstreeks bij de boer te halen, verkort je de keten van producent naar consument en verduurzaam je je boodschappen. En de boer? Die heeft er ook profijt van. Zo zegt expert Joris Lohman in Trouw dat de boer er een sterke onderhandelingspositie door krijgt bij de afzet van zijn producten.

Het werkt blijkbaar zo goed, dat er steeds meer initiatieven opduiken in Nederland. Naast Boerschappen heb je bijvoorbeeld ook Grutto voor vleespakketten, of Streekboer in Groningen. Maar hoe werkt dat nou precies, je boodschappen doen bij de boer?

Zo werkt Boerschappen

Om aan je boodschappen te komen, hoef je gelukkig niet allerlei boerderijen af te gaan op de fiets. Bij Boerschappen kun je je box gewoon ophalen bij een afhaalpunt. Heb je daar geen tijd voor, dan is er ook een bezorgservice door heel Nederland.

Er zijn allerlei boxen waaruit je kunt kiezen. Zo zijn er de gemaksboxen, inclusief vega en vegan variant, waar alle ingrediënten, recepten en kruiden al in zitten. Heb je liever alleen de verse ingrediënten? Dan kun je kiezen voor bijvoorbeeld de vangstbox met vis, vlees en zuivel of de oogstbox met allerlei verschillende soorten groenten en fruit.

Meer lezen

Tekst Bente van de Wouw  Bron Trouw  Fotografie Elaine Casap/Unsplash.com

Bente onderweg naar Santiago #3: de camino is ook teruggeven

Online editor Bente van de Wouw liep in 2019 na een burn-out, paniek- en angststoornis de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella en schreef er een boek over: OnderwegIn deze reeks deelt ze het online dagboek dat ze tijdens haar wandeling elke dag bijhield.

Dag 7: Sansol naar Logroño (21,2 km)

Een heerlijke nacht gehad, ondanks de slaapzaal met 24 bedden. Voor het eerst word ik wakker met de gedachte: Ik. Wil. Niet. Wandelen. Maar wandelen doen we toch. Het is een zo-zo-dag. De uitzichten zijn prima, de paden zijn prima, het is allemaal wel prima.

Het grootste deel van de tocht loop ik met de 37-jarige Tobias uit Duitsland. Als ik ‘m na vijftien kilometer samen lopen toch iets te veel vind tetteren, geef ik aan dat ik de laatste kilometers alleen wil lopen. ‘That’s alright,’ zegt-ie. ‘I have an audiobook to listen to anyways.’

Ik kom rond een uur ’s middags aan in Logroño, een grotere stad. Het liefst loop ik nog even door, maar de volgende plek met slaapplekken is tien kilometer verder en dat red ik niet meer. Dus ik rust en ik verken en ik eet een burger als lunch en avondeten (op een of andere manier krijg ik het niet voor elkaar om veel te eten hier, ondanks dat ik zo veel loop).

Als ik terugkom in de albergue ligt er een jongen in het stapelbed boven mij. Hij is ziek, net als ik de afgelopen dagen. Ik geef hem mijn paracetamols en klets wat met hem. Vraag of-ie nog wat nodig heeft. Hij lacht en zegt: ‘You’re like my nurse. Thank you for caring.’ De camino is ook teruggeven.

santiago

Dag 8: Logroño naar Nájera (31 km)

Met officieel de teller op tweehonderd kilometer, ben ik op een kwart van de tocht. Het is een lange etappe vandaag, 31 kilometer. Omdat in de middag de zon fel schijnt, sta ik om zes uur ’s ochtends op. Om half zeven zet ik mijn eerste stappen. Het is nog donker, en tot mijn verbazing krioelt het van de dronken mensen die terugkomen van het stappen. Echt fijn voelt het niet om daartussen te lopen in mijn eentje, dus ik ben blij als ik twee andere pelgrims zie lopen.

Het is een grappig koppel om te zien, de gepensioneerde Terry en twintiger Daniel. Ze ontmoetten elkaar op de eerste dag en sindsdien lopen ze samen. Ik raak met ze aan de praat over de ervaringen in albergues. Terry: ‘I hated the place in Roncesvalles.’ Daniel: ‘Yeah, that’s because you didn’t follow the rules and got locked out because you were over curfew.’ Terry: ‘Hmpfff.’

De laatste tien kilometer zijn zwaar en ik ben blij als ik de stad binnenstrompel. Ik loop naar de albergue en vraag of ze een bed voor me hebben. Alles is vol. Ik probeer een ander. Vol. Er is nergens plek. Dat is het nadeel van niets vastleggen. Soms heb je pech. Ik beland uiteindelijk in een dure kamer in een hotel, niet echt vrijwillig. Maar ach, that’s life. En ik ben dolgelukkig met mijn dekens en handdoeken. Die ben ik niet meer gewend.

Santiago

Dag 9: Nájera naar Santo Domingo de la Calzada (21 km)

Nee, nee, nee. Ik denk het bij elke stap die ik zet. Mijn kuiten zijn verkrampt, mijn blaren maken het lopen er niet makkelijker op en mijn hoofd heeft er al helemaal geen zin in vandaag. Maar lopen doen we, altijd. Dat wordt een stuk leuker als ik met een Koreaanse jongen wandel.

Ik vraag hem waar hij werkt. ‘Stock Exchange, in New York. You know Wallstreet? Yeah, right there. I worked 6 days every week, from 9 till 3.’ ‘3 in the afternoon?’, vraag ik hem. ‘No, in the night’. Hij werkt 18 uur per dag, van maandag tot en met zaterdag. Week in week uit. Dan valt dat lopen toch best mee. Nog 565 km te gaan.

santiago

Tekst en fotografie Bente van de Wouw

Duurzaam beleggen: hoe werkt dat?

In onze vorige blogpost over financiële selfcare schreven we over beginnen met beleggen. Maar wist je dat je ook duurzaam kunt beleggen? In deze post vertellen we je er meer over.

Positieve impact door duurzaam beleggen

Als je wilt beginnen met beleggen, wil je zeker weten dat de vorm van beleggen past bij jouw doel, beleggingshorizon en het risico dat je daarbij wenst te nemen. Maar je wilt ook weten dat de bedrijven en beleggingen waar jij je geld in investeert, passen bij jouw idealen en ideeën over het leven. Door duurzaam te beleggen, kun je op een positieve manier bijdragen aan de wereld. Wanneer het aantal duurzame beleggers stijgt, kan dat bijdragen aan een betere en gezondere wereld.

Milieu, maatschappij en bestuur

Om dit doel te behalen wil je beleggen in ondernemingen waarvan je zeker weet dat ze écht duurzaam zijn. Je vraagt je misschien af hoe dat wordt bepaald. Duurzame beleggingen worden gekozen middels drie methoden:

  • Een negatieve screening of uitsluiting: sommige sectoren zijn volledig uitgesloten. Denken aan bedrijven die wapens produceren of die meer dan vijf procent van hun bedrijfsomzet uit producten als bont, tabak of gokproducten halen.
  • Een ESG-analyse: de ESG-score is een belangrijke en wereldwijde graadmeter voor duurzaamheid. De afkorting ESG staat voor Environment (milieu), Social (maatschappij) en Governance (bestuur). Bij de eerste pijler wordt gekeken naar CO2-uitstoot, recyclebeleid en vervuilende bedrijfsprocessen. De tweede pijler focust op zaken als werkomstandigheden, eerlijke lonen en discriminatie- en diversiteitsbeleid. Tot slot wordt er gekeken naar het bestuur. Is een bedrijf transparant of juist corrruptiegevoelig?
  • Positieve screening: er wordt actief geselecteerd op bedrijven die het goede voorbeeld geven, doordat ze milieuvriendelijk produceren of maatschappelijk verantwoorde activiteiten ondernemen.

Wat betekent duurzaamheid voor mij?

Voordat je bedenkt waarin jij zou willen beleggen, doe je er goed aan om eerst te bedenken wat duurzaamheid voor jou betekent. Wat vind jij belangrijk en wat zou jij veranderd willen zien in de toekomst? Met duurzaam beleggen kijk je namelijk niet alleen naar het financiële rendement, maar ook naar het maatschappelijke.

Duurzaam beleggen wordt steeds populairder

Dit wil overigens niet zeggen dat duurzame beleggingen minder rendement opleveren. Kijkend naar de rendementen van duurzame en traditionele beleggingen zie je dat het ene jaar de eerste beter scoren, het andere jaar de tweede. Per saldo gaan ze gelijk op. De afgelopen jaren presteerden duurzame beleggingen beter en de verwachting is dat deze trend aanhoudt.

Met of zonder begeleiding beleggen?

Als beleggen nieuw voor je is, of als je er niet te veel tijd aan kwijt wilt zijn, is het aan te raden om hulp in te schakelen. ABN AMRO biedt drie beleggingsvormen aan: Begeleid beleggen met online begeleiding van experts, Zelf beleggen basis en plus en Duurzaam vermogensbeheer.

In balans met vermogen

Ben je geïnteresseerd in beleggen, of een andere vorm van vermogensopbouw, dan raden we je aan om de online cursus In balans met vermogen van ABN AMRO eens te bekijken. De cursus behandelt onderwerpen als het stellen van financiële doelen, inzicht in je financiën en beginnen met beleggen. Deze online cursus, die je op elk gewenst moment kunt volgen, is een laagdrempelige manier om je verder te verdiepen in het opbouwen van je vermogen.

Meer lezen

Tekst Merel Wildschut
Deze blogpost is geschreven in samenwerking met onze partner ABN AMRO

Beleggen kent risico’s. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.

Leonie startte het initiatief #ikbenopen voor meer openheid over mental health

Leonie Burggraaf (33) bleek in 2018 een zware depressie te hebben. Ze richtte samen met de voorzitter van jongerenorganisatie YMCA het initiatief #ikbenopen op, voor meer openheid over psychische klachten.

Hoe zag je leven er eerst uit?

“Ik deed mijn best om het perfecte leven te leiden. Ik had een goede baan als accountmanager, liep rond in een kokerrokje met twee telefoons in mijn tas. Maar het was een masker. Op Instagram leek het of alles van een leien dakje ging, maar ondertussen zat ik huilend in de auto naar mijn werk. In 2018 vroeg mijn huisarts: ‘Hoeveel uur per week ben je gelukkig?’ De anderhalf uur die ik werk als vrijwilliger bij het dierenasiel, besefte ik. Ik bleek een zware depressie te hebben. In de tijd waarin ik moest wachten op mijn behandeling richtte ik samen met de voorzitter van jongerenorganisatie YMCA het initiatief #ikbenopen op. In onze maatschappij is het moeilijk om te praten over psychische klachten. Daar willen wij graag verandering in brengen.”

Welk inzicht kreeg je tijdens je behandelingen?

“Ik groeide op met een moeder met de spierziekte ALS. Een gevecht dat we nooit konden winnen. In 2006 overleed ze, drie dagen voordat ik begon aan de toneelschool in Amsterdam. Ik wilde zo graag acteur worden, maar na het eerste jaar was ik opgebrand. De dood van mijn moeder, het opgeven van mijn droom: beide had ik nooit verwerkt.”

Is het al minder taboe om over psychische klachten te praten?

“Dat wel, maar het taboe zit ’m in de consequenties. Werk­gevers zien je al snel als ‘onbetrouwbaar’ en ‘instabiel’. Met een tijdelijk contract is het risico te groot om te zeggen: ‘Ik slaap niet, ik heb twee weken vrij nodig.’ Laat staan dat je bij je sollicitatie zegt: ‘Ik ben depressief.’ Met #ikbenopen vragen we ons af: wat is er nodig om dit te doorbreken?”

Hoe gaat het nu?

“Worstelen doe ik nog dagelijks, ik ben sociaal angstig en goed voor mezelf zorgen is een uitdaging. Binnenkort krijg ik traumabehandeling. Honderd procent genezen zal ik nooit, maar ik zou gelukkig kunnen zijn als de maatschappij ervoor openstaat dat ik een beetje anders werk dan anderen. #ikbenopen doe ik vrijwillig, maar het wordt hopelijk ooit een betaalde baan. Het is mijn droom om spreker te worden over dit onderwerp. Dat zou mooi zijn: als ik alsnog mijn podium zou vinden.”

Meer lezen

Interview Eva Loesberg  Fotografie Anouk de Kleermaeker

Romy Hommersom maakt ‘Initials art’ met initialen van dierbaren

Romy Hommersom verloor twee jaar geleden haar moeder. Ze maakt nu onder andere initials art, waarin ze verschillende letters en symbolen van dierbaren met elkaar verbindt.

Hoe ben je hiermee begonnen?

“Mijn moeder is twee jaar geleden overleden. Ik werkte toentertijd in de modewereld als conceptstylist. Heel creatief maar ook heel prestatiegericht. Ik voelde me daar, achteraf gezien, al lange tijd niet op mijn plek. In de periode dat mijn moeder ziek was ben ik met een traject bij een coach gestart om te ontdekken wie ik was en wat ik wilde. Toen mijn moeder overleed kwam dat stil te liggen. Daarna ben ik met die coach verder gegaan, heb ik mijn baan opgezegd en heb ik erover gekozen om mijn eigen bedrijf te beginnen. Met mijn coach ben ik gaan kijken wat dat dan precies zou zijn. Door mijn eigen ervaringen met rouw, verweven met mijn liefde voor grafisch design, ben ik begonnen met het maken van memorial en initials art en het geven van rouwbegeleiding.”

En wat doe je dan precies?

“Met beide probeer ik iets tastbaars te creëren, verbonden aan die persoon, een houvast en een soort troost. Het kan iets voor in huis zijn zoals de memorial art, maar je kunt ook kiezen voor initials art. Dan maak ik een grafisch symbool dat je bijvoorbeeld kunt laten graveren, inlijsten of tatoeëren. Daarnaast bied ik rouwbegeleiding aan waarbij we, aan de hand van creatieve opdrachten, met elkaar in gesprek gaan. Die opdrachten staan in het teken van eren en herdenken, maar ook bij stilstaan bij jezelf.”

Vind je het confronterend om naast je eigen rouwproces dagelijks met rouw bezig te zijn in je werk?

“De verhalen raken altijd, uiteraard. Maar ik heb vooral het gevoel dat ik het niet wil wegstoppen. Het is er en het mag er zijn. Ik heb het gevoel dat mijn eigen proces er meer mag zijn door de trajecten die ik doe. Natuurlijk kan ik op bepaalde momenten ‘dat van mezelf’ uitschakelen en de ruimte geven aan een ander. Maar soms is het ook fijn dat mijn rouwproces, juist door dit werk, weer wat meer de ruimte krijgt omdat je er met anderen over praat en de herkenning voelt. Daarnaast kun je je soms ook goed inleven, doordat je het zelf ook hebt meegemaakt.”

Hoe is het idee ontstaan om initials art te gaan maken?

“Sowieso heb ik altijd wel iets gehad met letters en grafisch vormgeven. Begin dit jaar deed ik mee aan een cursus waar ik een logo moest ontwikkelen voor mijn jaar en mijn thema. Toen merkte ik dat het mij heel veel voldoening gaf. Je gaat een symbool namelijk koppelen aan zingeving. Een symbool kan zo veel houvast geven en zo veel kracht. Ik heb dat symbool zelfs laten tatoeëren. Ik heb het daarnaast ingesteld als achtergrond op mijn computer en mobiel, en merk dat het me heel veel houvast geeft. Ik besloot er meer te gaan maken voor mijn zoon en mij, voor mijn zus en voor een vriendin. Ik deelde het een keer op Instagram en de reacties waren eigenlijk meteen heel enthousiast.”

Waarom vind je het belangrijk om hier mee bezig te zijn?

“Eigenlijk heb ik gemerkt dat je met rouw tussen twee werelden heen en weer geslingerd wordt. Je hebt een soort verlieskant en een herstelkant. Die herstelkant zit in het zoeken van afleiding, het aan het werk blijven en leuke dingen doen. En verlieskant zit wellicht wat meer in het stilstaan bij een persoon en het voelen van het verdriet. Ik heb gemerkt dat daarin balans zoeken heel fijn is. Zeker het verdriet ook toelaten, zodat je bij het liefdesstuk kunt komen dat er nog steeds is. En wat ik veel tegenkom is dat mensen het moeilijk vinden om het verdriet toe te laten en bewust stil te staan bij zichzelf en hun dierbaren. En dat is waar de focus op ligt in mijn werk. Dat combineer ik met vormgeving zodat het ook tastbaar wordt. En dat zorgt, in mijn ogen, voor verheldering en troost.

Eigenlijk is het concept ontstaan uit mijn eigen rouwervaring en het heeft me echt ondersteuning geboden. Ik vind het fijn om vorm te geven. Wanneer dat gecombineerd wordt met zingeving, dat je mensen het gevoel kunt bieden wat ik net beschrijf, dan is het heel fijn dat je voor hen daarin een steun kunt zijn. Ik vind het belangrijk om het onderwerp, de dood en rouw, bespreekbaar te maken en er meer open over te zijn.”

Meer lezen

Tekst Rachel Vieth  Illustraties & fotografie Romy Hommersom

After Life: een serie over rouw, depressie en troost met gitzwarte humor

Heeft het leven nog wel zin als je grote liefde er niet meer is? De Britse serie After life geeft zonder filter en met zwarte humor een inkijkje in het leven van een weduwnaar. Online editor Bente keek ernaar en is onder de indruk. 

In de serie zien we het rouwproces van journalist Tony, gespeeld door Ricky Gervais die zijn vrouw verloren is aan kanker. Omgaan met het verlies doet hij door avondenlang naar filmpjes van zijn overleden Lisa te kijken, door aan de fles te gaan en door vooral boos te zijn op de hele wereld, inclusief zichzelf.

Hoewel seizoen 1 en 2 al een tijdje op Netflix stonden, begon ik pas met kijken toen ook het derde en laatste seizoen online kwam. Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten. Een komedieserie over twee heel serieuze onderwerpen – rouw en depressie – werkt dat wel? Ja, dat werkt. Zo goed zelfs, dat ik alle afleveringen in minder dan één week heb gekeken.

Er mag dan gitzwarte humor in zitten – er is regelmatig aan me gevraagd waarom ik zo zat te gniffelen tegen mijn laptop – er worden geen doekjes gewonden om de pijn van weduwnaar Tony. Rouwen heeft geen houdbaarheidsdatum en je afvragen wat het leven nog voor zin heeft nadat je een dierbare verliest, is een afschuwelijk iets maar zeker niet ongewoon. Dat zijn twee dingen die ik geleerd heb van deze serie.

Wat ik ook vooral mooi vond om te zien, was dat Tony’s weg naar zich wat beter voelen niet lineair is. Waar in sommige eindes van series en films over rouw de illusie wordt gewekt dat de weduwnaar zich beter voelt, zien we in After life dat de hoofdpersoon soms aan de betere hand lijkt te zijn, maar dan toch weer terugvalt.

Taboes doorbreken met humor

Zo struikelt hij zich een weg door drie seizoenen. En ook aan het eind van het laatste seizoen is hij nog steeds niet de man die hij was voordat hij zijn vrouw verloor. Dat hoeft en kan ook niet. Zo zegt klinisch psycholoog en rouw-expert Manu Keirse in een artikel van VRT Nieuws: “Verlies verwerk je niet. Je overleeft het.”

De serie gaat trouwens niet enkel over rouw en depressie, ook thema’s als scheiding, pesten, eenzaamheid en verslaving komen aan de orde. Dat maakt After life zo uniek. Ondanks de zware thema’s, heb ik nog nooit zo hard en vaak gelachen tijdens het kijken als bij deze serie. Taboes doorbreken met humor kan heel goed.

Wat is volgens Ricky Gervais dan het antwoord op de vraag ‘Heeft het leven nog zin na de dood van een geliefde?’ Daarop antwoordt hij in een interview met Radio Times: ‘Ja. Als je iets hebt om voor op te staan, ga dan door, want zo lang heb je niet meer.’

Meer lezen

Tekst Bente van de Wouw  Fotografie Netflix

Een kijkje in de journal van… illustrator Karlijn van de Wier

Lege pagina’s vullen met verhalen, knipsels, foto’s en tekeningen. Werken in een journal kan heel ontspannend werken. Verschillende mensen gingen je al voor, ze delen een aantal van hun pagina’s.

Karlijn is interieur illustrator en maakt muurtekeningen in verschillende interieurs. Daarnaast geeft ze workshops waarin je zelf tekeningen leert maken als poster voor in huis of als geluksmomentjes in je sketchbook.

Wat maakt het werken in een journal voor jou zo fijn?

“Het is geweldig om je eigen leven in mooi beeld in een boekje te verzamelen. Ik kan niets rijkers verzinnen aan materie dan mijn collectie sketchbooks waarin mijn leven in tekeningen is gevangen. Zalig om terug te bladeren en te zien hoeveel moois ik tegenkom in mijn dagelijks leven. Om oude sfeertjes te proeven, te zien wat me eerder bezighield of aansprak. En het feit dat het in één boekje zit, maakt dat je door wilt gaan en het verder wilt vullen: het houdt je tekengewoonte gaande, dat is geweldig.”

Hoe en waarom ben jij gestart met een journal?

“Toen ik weleens een sketchbook of journal van iemand voorbij zag komen, werd ik steeds zo ontzettend verrukt van al die heerlijke tekeningen bij elkaar. Dat maakte nog niet dat ik zelf startte (‘kan ik toch niet’) totdat ik (na jaren) besloot om meer ruimte te geven aan tekenen. Ik kwam een mooi boekje tegen, tekende iets, deelde het op Instagram en kreeg een sloot aan enthousiasme over me heen. Ik wilde meer van dit tekenplezier en maakte en maakte, vond inspiratie in online workshops en werd zelf binnen een jaar professioneel illustrator.

Al je tekeningen gebundeld in een sketchbook vertellen je verhaal. En weet je, als je tekent in een boekje doe je ook extra je best om je illustratie te laten lukken. Ik heb namelijk een nul tolerantie beleid als het gaat over mislukken, dat kan niet: altijd doortekenen tot je toch een ontspannen, mooi handgemaakt beeld hebt bereikt. Daar leer je creatief gezien ontzettend veel van en het levert een prachtig journal op. Die ontspannen tekenhouding vinden vind ik misschien wel het meest belangrijke in het tekenen en het levert de allerbeste resultaten op. Dat is ook absoluut iets wat ik door al mijn workshops heen weef en dat door de inmiddels honderden workshoppers enorm gewaardeerd wordt (en met zichtbaar resultaat).”

Wat maak je allemaal in je journal?

“Ik teken het allerliefst mooie plaatjes, of onderwerpen met een lekker sfeertje. Dat komt meestal neer op interieurs van fijne koffietentjes, beelden van pittoreske dorpjes (denk aan bruggetjes, uithangborden) of smakelijke recepten. Nu heb ik die mooiheid niet altijd voor handen en ik ben ervan overtuigd dat alles sfeervol wordt als je het tekent, dus het heerlijke dagelijkse leven komt ook voorbij: een nieuw gekocht vintage kastje, een muurtekening die ik heb gemaakt (yes, die teken ik dan weer in mijn sketchbook) of een prachtige perzik aan een tak. Ik zoek het in sfeer, comfort en slow living.”

Welke tips zou je mensen meegeven die een journal willen starten?

“Maak het niet te plechtig: het is maar een boekje en het is maar papier. Je hoeft niet per se te starten op 1 januari of een andere voor jou ‘perfecte’ startdatum. Allemaal onnodig aan jezelf opgelegde druk. Dat geldt ook voor materialen: neem je tekenplannen serieus genoeg om een mooi setje van een fijn merk te kopen, maar houd het wel lekker simpel en laagdrempelig voor jezelf door niet direct acht kwasten, een verfset van zestig kleuren en een ezel te kopen. Houd het rijk aan mooi materiaal, maar niet aan hoeveelheid en grootte.

Dé tip: houd het lekker compact, zodat alles mooi in een etuitje past dat je kunt meenemen, zodat je altijd en overal zou kunnen tekenen. Misschien durf je dat nog niet, maar het feit dat het kan, geeft je alvast de juiste houding. Probeer er dan ook een blik voor te ontwikkelen dat de onderwerpen aan je voeten liggen. Kijk maar eens naar al mijn sketchbook-pagina’s, dan zie je dat je werkelijk van alles kunt tekenen. Van je schoenen tot een tuinhekje en je vakanties. Teken lekker thuis maar ook op locatie, dat maakt je boekje extra levendig.”

Meer lezen

Interview Rachel Vieth  Illustraties & Fotografie Karlijn van de Wier

Luisterverhaal 4: Het effect van mediteren (en mijn maanden van rust en kalmte)

Voorgelezen worden: wie houdt er (stiekem) niet van? Samen met Museum van de Geest maakten we een nieuwe reeks podcast-afleveringen: Tijd voor de Geest – Luisterverhalen. Aflevering 4 staat nu online. Het gaat over het effect van mediteren.

Tijd voor de Geest heet onze podcast die we maken samen met Museum van de Geest in Haarlem. We namen zeven nieuwe afleveringen op waarin creative founder Astrid van der Hulst en journalist Karine Hoenderdos een aantal verhalen uit Flow aan je voorlezen. Hier lees je er meer over.

Aflevering 4: Het effect van mediteren

Dit verhaal heet Mijn maanden van rust en kalmte en is geschreven door Annemiek Leclaire. Ze wil graag meer helderheid in haar hoofd, en is benieuwd of elke ochtend rustig starten op een kussentje haar dat kan brengen.

Beluister het verhaal hier, of ga naar iTunes of Spotify

Meer luisteren

  • Meer podcasts van Flow? In de zes afleveringen van de vorige serie nemen we een kijkje in het brein van kunstenaars, fotografen en andere creatieven. Hier lees je er meer over en hier vind je alle afleveringen.
  • In het Museum van de Geest in Haarlem kun je de Flow Slow Art Route lopen, waarbij we je meenemen langs vijf bijzondere kunstwerken.

tijd voor de geest flow logo

Illustratie Clare Owen

Afhankelijk van de waardering van anderen: 10 kenmerken van codependentie

Altijd klaarstaan voor een ander is waardevol, maar wat als je afhankelijk wordt van de waardering die je ervoor krijgt — en voorbijgaat aan je eigen behoeftes? Codependentie, wordt dit ook wel genoemd. Dit zijn de kenmerken.

Coach Fiona van Rees Vellinga zet tien eigenschappen op een rij. ‘Meestal springen drie kenmerken eruit, maar herken je ook in de andere punten wel iets.’

1. Moeite met voelen

‘Je bent je minder bewust van lichamelijke sensaties zoals een brok in je keel of spanning in je lichaam. En als je ze wél voelt, heb je geleerd er niet naar te luisteren. Je negeert de rode vlaggen die je lichaam aangeeft.’

2. Slechte zelfzorg

‘Je neemt geen verantwoordelijkheid voor je behoeftes en wensen. De verantwoordelijkheid voor je geluk leg je bij de ander. Je maakt je afhankelijk van zijn of haar erkenning.’

3. Niet transparant

‘Je bent niet open over je behoeftes. In plaats van te zeggen: “Ik vind het fijn als je een arm om me heen slaat,” word je boos of kwijn je weg.’

4. Moeite met aangeven van grenzen

‘Vaak vind je het spannend om nee te zeggen omdat je de ander niet wilt teleurstellen. Zo ontstaat er minder ruimte om te doen wat jíj wilt.’

5. Te weinig eigenwaarde

‘Je voelt je minderwaardig en gaat pleasen om je geaccepteerd en geliefd te voelen.’

6. Negatieve controle uitoefenen of toelaten

‘Je wilt bepalen wat anderen over je denken en voelen. Maar in plaats van helder en open te zijn, communiceer je indirect: door te pleasen hoop je liefde en waardering te krijgen. Omgekeerd laat je je partner te veel invloed uitoefenen. Je ‘vervormt’ jezelf om de ander te plezieren.’

7. Wrok en wraakgevoelens

‘Als je partner je niet de waardering en erkenning geeft waar je behoefte aan hebt, word je boos. Je woede slaat naar binnen en gaat broeien en woekeren. Totdat de bom barst.’

8. Perfectionisme

‘Je wilt de perfecte partner, vriend(in), ouder en werknemer zijn. Fouten maken mag niet, want daar krijgt je gevoel van eigenwaarde een knauw van.’

9. Vermijding

‘Je gaat de werkelijkheid uit de weg door te vluchten in werk of in intense relaties.’

10. Uit de weg gaan van intimiteit

‘Je staat niet in verbinding met jezelf en kunt dus ook geen echte connectie maken met anderen.’

Meer lezen

Tekst Otje van der Lelij  Illustraties María Luque

Gedicht van de week #34: Kamer

Huisdichter Elmay Claassen schrijft wekelijks speciaal voor Flow een gedicht. Over het leven, de liefde of klein geluk. “Gedichtjes om in te verdwalen,” zoals ze ze zelf noemt.

Kamer

Ik word me steeds meer bewust van de invloeden die anderen op mij hebben. Vrienden, familieleden en collega’s, bijvoorbeeld. Als introvert en gevoelig persoon is die invloed enorm! Gelukkig kan ik steeds beter mijn grenzen bewaken en mijzelf afsluiten voor bepaalde ‘ongevraagde input’. Daar schreef ik deze week een gedichtje over.

Tekst Elmay Claassen  Fotografie &Kirsten

Als meditatie niet je ding is: 6x andere manieren om je hoofd leeg te maken

Stilzitten op een kussentje vindt niet iedereen een fijne manier om een vol hoofd leeg te maken. Voor als meditatie niet je ding is: zes andere manieren. 

Zit je dan op je kussentje, je ademhalingen te tellen alsof je leven ervan afhangt. Voor sommigen werkt het, anderen worden er vooral rusteloos van. Of licht ontvlambaar. Adem in, adem uit, want mediteren kan gelukkig ook net even anders.

  1. Begin een moestuin of koop wat planten
    En neem vervolgens elke dag even de tijd om ze te verzorgen. Voel of de grond niet te droog is, haal wat dode blaadjes weg, voel de textuur van de bladeren. Heel zen word je ervan, en ademhalingen tellen hoeft lekker niet.
  2. Doe dagelijks één taak bewust
    Kies iets wat je elke dag doet. Zoals het poetsen van je tanden, bijvoorbeeld. Neem jezelf voor om juist deze taak met je volle bewustzijn te doen. Gebruik bij het poetsen al je zintuigen en als je merkt dat je afdwaalt in je gedachten, ga je gewoon weer terug naar die tandenborstel.
  3. Doe een body scan
    Een wat? Oké, het is een soort mediatie, maar voor sommigen een stuk praktischer dan de vorm die je misschien al kent. Bij een body scan ga je in gedachten je complete lichaam af. Van de toppen van je tenen tot je kruin. Online editor Bente doet het elke dag voor het slapengaan en wordt er (meestal) rustiger van. Volg bijvoorbeeld de body scan van Jon Kabat-Zinn.
  4. Gebruik die handen wat meer
    Ben je op een creatieve manier bezig met je handen, dan kom je vanzelf wat meer uit je hoofd. Pak een nieuwe hobby op zoals breien of borduren, ga iets bouwen of start met tekenen.
  5. Sport
    Nog zo’n fijne manier om dat hoofd wat leger te krijgen. Ga wandelen of fietsen, neem dansles (wanneer dat weer kan) of vind een andere sport die je energie geeft.
  6. Schrijf het van je af
    Zo’n vol hoofd is er niet voor niets. Als je het gevoel hebt dat er meer gedachten in dat koppie zitten dan je aankunt, schrijf ze dan allemaal eens op. Denk niet te veel na over wat je neerpent, maar volg die gedachten tot je alles op papier hebt. Is het eenmaal uit je systeem, dan wordt het vaak in je hoofd ook wat leger en rustiger.

Meer lezen

Tekst Bente van de Wouw  Fotografie Rinke Dohmen/Unsplash.com

Vrijwilligerswerk als medicijn voor eenzaamheid

Niet alleen ouderen, maar ook jongeren worstelen steeds vaker met eenzaamheid. Een directe oplossing is er niet, maar vrijwilligerswerk kan een medicijn zijn. 

Je eenzaam voelen heeft niet alleen te maken met geen of weinig contact hebben met anderen. Zo komt volgens een artikel uit The New York Times eenzaamheid niet alleen voort uit ongewilde afzondering, maar ook uit het verschil in de relaties die je hebt en wat je ervan verwacht. Zo kan het dat je omringd bent door een grote groep mensen, zoals tijdens een familiediner of een feestje, maar je alsnog alleen voelt.

Dat gevoel van afzondering is niet in duidelijk afgebakende stappen opgelost, maar volgens hetzelfde artikel helpt lief zijn voor elkaar ons op weg naar meer connectie. Vriendelijkheid naar anderen kun je oefenen met random acts of kindness, maar je kunt er ook voor kiezen om vrijwilligerswerk te doen.

Op die manier geef je niet alleen terug aan een community, maar verzamel je ook meer mensen om je heen. En dat vermindert niet alleen je gevoel van eenzaamheid, maar volgens experts verbetert vrijwilligerswerk ook je fysieke welzijn.

Hoe begin je met vrijwilligerswerk?

De eerste tip: begin klein. Je hoeft niet van de ene op de andere dag je complete agenda te wijden aan je nieuwe doel. Sterker nog, door te hard van stapel te lopen brand je jezelf op. Zoek op je gemak een organisatie uit waar jij je fijn bij voelt, bekijk welke voorwaarden er gehanteerd worden en besluit dan voor jezelf hoe vaak je je beschikbaar stelt. Eén keer in de maand op bezoek gaan bij een oudere bijvoorbeeld, is al genoeg.

Sluit je je liever niet aan bij een bepaalde organisatie, dan kun je ook in je eigen omgeving iets liefs doen voor een ander. Laat de hond van je zieke buurman uit, doe boodschappen voor de moeder die het altijd druk heeft, schrijf eens een kaartje voor iemand die alleen woont. Je kunt het invullen zoals jij dat wilt.

Waar kun je vrijwilligerswerk doen?

Er zijn zo veel manieren waarop je anderen kunt helpen, dat het soms nogal overweldigend is. Een goede website om te starten is nlvoorelkaar.nl. Hier vind je oproepjes van organisaties en individuen door heel Nederland. Zoek je het liever dicht bij huis, dan kun je dit aangeven tijdens het zoeken.

Oproepjes die je hier voorbij ziet komen? Theedrinken met een eenzame oudere, de Nederlandse taal leren aan iemand die er moeite mee heeft, huiswerkbegeleiding geven aan kwetsbare jonge kinderen. Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Op de website van Rijksoverheid.nl vind je ook een overzicht van hoe je vrijwilligerswerk vindt.

Tekst Bente van de Wouw  Bron The New York Times (Christina Caron)  Fotografie Neonbrand/Unsplash.com

Seizoensgebonden koken met het nieuwe kookboek van Krautkopf

De makers van Krautkopf, bekend van het gelijknamige populaire Instagram-account, brachten onlangs een nieuw kookboek uit: Aarde, zout & vuur. Met de recepten waarbij groenten altijd centraal staan, kook je mee met het ritme van de seizoenen.

En voor koken in de seizoenen doen we graag ons best bij Flow. Kiezen voor lokaal (producten van dichtbij, en dus seizoensgebonden) is een duurzame optie. Dit kookboek maakt deze keuze eenvoudiger. Groener leven door lekker te eten; daar tekenen we toch allemaal voor?

Krautkopf kiest voor pure ingrediënten en alle gerechten in het boek zijn vegetarisch. In de inleiding leggen Yannic en Susann uit dat je in feite maar drie dingen nodig hebt voor een goede maaltijd: aarde, zout en vuur. Tussen de recepten door leer je dingen over fermenteren en inleggen, maar ook over wildplukken en moestuinieren. Dit boek laat je nadenken over het vereenvoudigen en verduurzamen van je leefstijl.

Fotografie on point

Als je het Krautkopf-duo volgt op Instagram, dan hoeven we je vast niet te vertellen dat dit kookboek vol staat met prachtige fotografie. Daar staan ze namelijk bekend om: moody natuurfotografie, hier en daar een moestuinbeeld en heel veel foto’s van lekker eten. De receptfotografie maakt je hongerig en de sfeerbeelden maken je warm en nieuwsgierig tegelijk. Natuurlijk gaat het bij een kookboek om de recepten, maar het oog wil ook wat.

Boerenkool, aardappels en appels uit de oven

Om je een beter beeld te geven van het kookboek mogen we een recept uit het boek met je delen. We kozen voor een gerecht met boerenkool, aardappels en appels uit de oven. Lekker winters. Je vindt het recept op bladzijde 174 in Aarde, zout & vuur.

Voor 2 personen heb je nodig: 

  • 700 g vastkokende aardappels
  • 2 el braadolie
  • 1 rode ui
  • 2 appels
  • 100 g boerenkool
  • 1 handje walnoten
  • zout
  • 2 el walnootolie
  • 1 el mosterd
  • 70 ml appelsap
  • 4 takjes dragon

Bereidingswijze: 

  1. Verwarm de oven voor op 180 graden Celsius (boven- en onderwarmte). Snijd de aardappels in vieren. Besprenkel een bakplaat met 1 el braadolie, verdeel de aardappels erover en bak ze 10 minuten in het midden van de oven.
  2. Snijd ondertussen de ui in partjes, de appel in acht stukjes en verwijder eventueel het klokhuis. Snijd de boerenkoolbladeren van de harde stelen en scheur in stukjes. Hak de walnoten grof.
  3. Voeg de ui, appel en boerenkool toe aan de aardappels, meng er 1 el braadolie doorheen, breng op smaak met zout en bak nog 15 minuten. Voeg de walnoten tegen het einde van de baktijd toe. Mix de walnootolie, mosterd en appelsap tot een romige dressing en breng op smaak met zout. Pluk de dragonblaadjes van de steeltjes. Serveer de ovengroenten met de dressing en dragon.

Aarde, zout & vuur wordt uitgegeven door Uitgeverij Snor. Het kost € 32 en is te koop in de boekhandel of online.

Meer lezen

Tekst Merel Wildschut  Fotografie Krautkopf

Zoek de Beatles: Flow’s Caroline stopt stiekem iets persoonlijks in elk Book for Paper Lovers

Ons jaarlijkse Book for Paper Lovers (300+ pagina’s) zit weer bomvol paper goodies. Managing editor Caroline Buijs stopt er stiekem steeds iets persoonlijks in.

Vormgever Joyce en ik zijn beiden Beatles-fan. Joyce al zolang ze zich kan herinneren, omdat haar vader hun muziek heel vaak draaide. En ik vanaf mijn zevende, toen mijn broer en ik op vakantie in Duitsland een slaapkamer deelden waar een platenspeler tussen onze bedden stond met één Beatles-lp – die we vervolgens grijs draaiden.

Daarom is het voor Joyce en mij inmiddels een sport geworden om in elke editie van het Book for Paper Lovers XL stiekem iets van The Beatles te stoppen.

Twee jaar geleden hadden we een zelfmaakslinger met Here comes the sun erop en vorig jaar zat in een boekje in de vorm van een ­platenspeler onder meer de lp-hoes Abbey Road. En ook in dit boek is het weer gelukt. Ik verklap niet waar…

Tekst Caroline Buijs  Illustratie (uit het Book for Paper Lovers 8) Sanny van Loon

5x duurzame tips tegen de hoge gasprijs

Ook in het nieuwe jaar zal de gasprijs nog hoog zijn. Hoewel dit schrikken kan zijn op je energierekening, is het ook een goed moment om meer duurzame stappen te nemen om meer energie te besparen in huis. Je gasverbruik omlaag krijgen is goed voor je portemonnee en voor het klimaat. 

De prijs van aardgas is het afgelopen jaar flink gestegen. Niet alleen voor je bankrekening, maar ook voor de natuur is het verminderen van je verbruik een goed idee. Hoe kun je dit aanpakken?

  • Zet de verwarming lager. De WHO raadt een temperatuur aan tussen de 18 en 21 graden. Waarbij ouderen en zieken op de 20 graden kunnen gaan zitten, is het voor gezonde mensen goed om aan een lagere temperatuur te wennen. Het ietwat koud hebben heeft als voordeel dat je stofwisseling goed op gang komt en vetverbranding stimuleert.
  • Kleed je gepast. In de winter in een T-shirt in huis lopen, zorgt dat we de verwarming makkelijk wat hoger zetten. Door je in laagjes te kleden houd je je lichaamswarmte beter vast. Wol en thermokleding zijn geschikt voor meerdere dunne lagen. Zorg ook voor warme voeten; door pantoffels of sokken van wol of fleece te dragen, heeft je lichaam minder warmteverlies.
  • Investeer in besparende en isolerende aanpassingen in huis. Enkelglas, gordijnen over de verwarming en kieren in de deuren zijn boosdoeners voor groot energieverlies in huis. Als je een eigen woning hebt, kan het rendabel zijn om duurzame aanpassingen in huis te doen. Je kunt ook met een verhuurder overleggen wat er mogelijk is. Een nieuwe hr-ketel, dubbelglas en woningisolatie zijn grote ingrepen. Het aanbrengen van een waterbesparende douchekop, tochtstrips, gordijnen en radiatorfolie zijn betaalbare aanpassingen die je makkelijk kunt aanbrengen.
  • Duurzaam verbouwen. Uiteindelijk zullen we gaan wonen zonder aardgas. Als je plannen hebt voor een grote verbouwing of de bouw van een nieuwe woning, is het toepassen of gereed maken voor duurzame technieken een goed plan. Woningen kunnen verwarmd worden door een elektrische warmtepomp of een warmtenet in een woonwijk. Door te koken op inductie, de beste woningisolatie toe te passen en gebruik te maken van een zonneboiler is gas niet meer nodig.
  • Hulpmiddelen voor meer warmte. Een ouderwetse kruik op schoot doet nog steeds goed werk wanneer je op de bank zit. Als je overdag de verwarming lager wilt zetten, maar veel stilzit op je thuiswerkplek, kan een verwarmde vloermat helpen je voeten te verwarmen. Het Nederlandse merk Stoov heeft infraroodkussens en stoelverwarming om lekker warm te kunnen thuiswerken.

Meer lezen

Tekst en fotografie Nina van Hilst

Een weekendje in de natuur in deze cabin in België: Treelodge

Wakker worden en niets anders horen dan het geluid van de wind door de bomen en tsjirpende vogels. Meer rust, meer tijd en volop aandacht voor jezelf en/of elkaar. Een weekendje weg in de natuur kan precies zijn wat je nodig hebt. Je vindt avontuur en ontspanning bij deze cabin in België: Treelodge.

Het miniboomhuttendorp van Treelodge in België telt drie houten cabins in het bos. De Tjiftjaf is een klassieke cabin met mogelijkheid voor een sauna en biedt plek aan twee tot vier personen. De Bonte specht is een A-frame cabin met een hottub buiten en ruimte voor vier tot zes personen. Waar de eerste twee rustiek zijn, is de Bosuil waar plek is voor vijf personen modern en minimalistisch.

Alle cabins zijn voorzien van zowel elektrische verwarming als een houtkachel, hebben een eigen terras, een barbecue, hangmat en kampvuurplaats. De cabins hebben behalve verschillende slaapkamers ook een woonkamer en keuken. Een week of een weekend op het nest blijven is dus een optie.

Rust en magie

De boomhutten van Treelodge zijn comfortabel en knus genoeg om bij de cabin te verblijven. Een boek lezen, samen koken, naar de vogels turen of in de hottub of sauna. Gaat het toch kriebelen om eropuit te gaan, dan kun je wandelen in het natuurgebied Prinsenpark en kajakken in de rivier De Kleine Nete. De wandelroute Hekselienpad is er voor een wandeling met een vleugje magie.

Treelodge ligt in het gebied De Kempen en dit kenmerkt zich door veel – soms woeste – natuur. Een mooie locatie voor een weekend of week even helemaal weg.

Meer lezen

cabin belgie

Tekst Nina van Hilst  Fotografie Treelodge

De Podcast psycholoog: leer meer over onze psyche

In De Podcast psycholoog wordt er in elke aflevering een belangrijk psychologisch thema besproken. Met de praktische tips die erin gegeven worden kun je aan de slag in je dagelijks leven.

Waarom leerde niemand je ooit hoe je een vriend kunt troosten of hoe je stopt met het continu checken van je Instagram? Het zijn onderwerpen waar je het vast weleens met een vriend of vriendin over hebt gehad, maar wat zeggen de professionals erover?

Leerzaam en toch luchtig

In deze podcast praat psycholoog Marissa van der Sluis elke aflevering met een collega-psycholoog over een thema waar diegene veel verstand van heeft. Dat levert diepgaande gesprekken op, maar er wordt ook veel gelachen. Dat is kenmerkend voor de podcast. Hoewel er heel serieuze onderwerpen worden besproken, blijft de toon van de podcast altijd luchtig.

Flow’s Merel begon De Podcast psycholoog op herhaaldelijk aandringen van haar partner te luisteren. Ze moest hem gelijk geven: dit is écht heel leerzaam. Goede afleveringen om mee te beginnen zijn volgens Merel: Slaap & nachtmerries (aflevering 11), Negatief zelfbeeld (aflevering 9) en Humor (aflevering 8).

Waarschijnlijk zijn er afleveringen waarvan de onderwerpen je minder aanspreken. Uiteraard kun je deze skippen, maar wellicht zijn het onderwerpen waar iemand in je omgeving wél mee te maken heeft. Misschien kun je door zo’n aflevering de ander beter begrijpen of zelfs helpen.

Een podcast, geen psycholoog

Een disclaimer is op z’n plek. De Podcast psycholoog is namelijk géén therapie. Je leert een heleboel door naar de afleveringen te luisteren, maar het kan gesprekken met een therapeut natuurlijk niet vervangen. Loop je vast op onderwerpen in je dagelijks leven, dan raden we altijd aan om daar professionele hulp bij te zoeken. Praat erover met iemand in je omgeving of maak een afspraak bij je huisarts.

Bekijk de website van De Podcast psycholoog, luister de podcast via Spotify of zoek ‘m op in je favoriete podcastapp.

Meer luisteren

Tekst Merel Wildschut  Fotografie Christian Lue/Unsplash.com

Makkelijker gezegd dan gedaan #4: omgaan met angsten

‘Laat het los’, ‘Praat erover’, ‘Zorg voor jezelf’, als je ergens mee worstelt, krijg je misschien weleens tips en advies. Goedbedoeld, maar soms makkelijker gezegd dan gedaan. Flow’s Ruby gaat op zoek naar tips die wél haalbaar voelen. Deze keer: omgaan met angsten.

Stress, perfectionisme, hoge verwachtingen: ze ontstaan vaak vanuit angst. Want zoals je in mijn andere blogs kon lezen, koppelt mijn hoofd een tikfout automatisch aan een (bijna) ontslag. Gedurende de dag rennen tientallen van dit soort gedachten, klein en groot, rondjes in mijn hoofd. Van: ik ben introvert dus mensen vinden me saai, tot: ik lig laat in bed dus ik kan morgen niet goed functioneren.

Door mijn volle, angstige hoofd neem ik geen tijd om me af te vragen of mijn gedachten wel kloppen. Terwijl dat juist nodig is om die bovenkamer eens wat leger te maken… Een vicieuze cirkel. Hoog tijd dus, om die gedachten eens goed uit te pluizen.

Vier vragen die je leven veranderen

Psycholoog Marjolein Assendelft vertelt me over de vragen uit Vier vragen die je leven veranderen, van Byron Katie. Hiermee kun je je angstige overtuigingen onderzoeken.

“We hebben veel gedachten die de hele dag door ons hoofd schieten,” vertelt Assendelft, “en daar zijn we ons niet altijd van bewust. Dat is goed, want sommige dingen moet je op de automatische piloot kunnen doen. Maar vaak nemen we onze gedachten voor waar aan, terwijl ze helemaal niet zo waar hoeven te zijn.”

Omgaan met angsten: 4x vragen om aan jezelf te stellen

In het begin is het volgens Assendelft nog moeilijk om jezelf, op het moment dat je angstige gedachten hebt, de vier vragen te stellen: “Als je het in het moment doet, is dat perfect, maar dat is vaak lastig. Want in het moment zijn we ons vaak niet bewust van die gedachten, en worden we overmant door angstige gevoelens. Dus begin met jezelf deze vragen achteraf te stellen.”

1. Is het waar?

Als ik bijvoorbeeld een mail met kritiek op mijn werk krijg, gillen mijn automatische gedachten: je wordt ontslagen, je bent niet goed genoeg. Angst bekruipt me, mijn hartslag stijgt. Overmand zijn door gevoelens maakt het lastig om mijn gedachten meteen onder de loep te nemen.

Maar ‘Is het waar?’ kan ik me dus ook op een later moment afvragen. Alleen niet té laat, volgens Assendelft, want het is nuttig als je het moment van die angstige gedachte goed kunt terughalen. Later vraag ik het me af: is het waar dat kritiek tot ontslag leidt? Zou kunnen, mijmer ik.

2. Kun je absoluut zeker weten dat het waar is?

“Vaak zijn we geneigd om meteen ‘Dat is waar’ te denken. Daarom is de tweede vraag: ‘Kun je absoluut zeker weten dat het waar is?’,” vertelt Assendelft. “Deze vraag laat je nóg kritischer naar die gedachten kijken. Als je gedachte je dus vertelt dat je niet goed bent in je werk, ga je je bij deze vraag afvragen of je hier bewijzen voor hebt. Waar baseer je dit op?”

Misschien heb je voor je gevoel veel argumenten vóór deze overtuiging. “We zijn geneigd te zoeken naar bewijzen die onze angstige overtuiging ondersteunen, want jij gelooft dat nou eenmaal. Maar,” zegt Assendelft, “als je eerst mag opsommen waarom het voor jou wél waar is, kun je makkelijker overstappen naar de meer nuancerende gedachte: ‘ik doe ook veel goed op mijn werk’.”

3. Hoe reageer je als je die gedachte gelooft?

Deze vraag brengt in kaart wat de gevolgen van je angstige gedachten zijn. In mijn geval: koortsachtig mijn artikels tien keer nakijken, niet durven kletsen op een feestje en elke dag stipt om tien uur in bed willen liggen. Eigenlijk niet zo fijn, hoe ik reageer als ik mijn gedachten geloof.

Daar kijkt psycholoog Assendelft niet raar van op. Sterker nog: ze ziet vaak dat als je je naar die angstige gedachte gedraagt, je overtuiging alleen maar sterker wordt: “Als je op een feestje bang bent dat mensen je saai vinden, durf je misschien niet te praten en sta je in een hoekje. Mensen gaan misschien niet met je kletsen, waardoor jij je bevestiging krijgt: zie je wel, ze vinden me écht saai. Het is dus belangrijk om je bewust te worden van je gedrag.”

4. Wie zou je zijn zonder deze gedachte?

Dit is een vraag die je laat inzien dat je misschien wel een stuk relaxter, vrolijker of zelfverzekerder bent als je een genuanceerde gedachte gelooft. Zoals: ik praat misschien niet veel op feestjes, maar áls ik een gesprek voer, doe ik dat wel met oprechte interesse.

“Zo’n helpende gedachte kun je onthouden door hem te herhalen,” vertelt Assendelft. “Als je weet dat je vaak over je grenzen heen gaat om de perfecte werknemer te zijn, hang je een briefje bij je bureau, met: ‘Ik lever ook goed werk zonder dat ik het tien keer nakijk.’ Of plak een briefje op je deur met: ‘Ik ben een geïnteresseerde gesprekspartner.’”

Wandelen over het zijpad

“Gedachten zijn als bospaden,” schetst Assendelft: “Als je vaak een angstige overtuiging hebt, wordt dat pad heel begaanbaar. Maar er is ook een zijpad, waar de helpende gedachte kan zijn: ‘mijn baas geeft kritiek, maar ik doe ook veel goed’.”

“Als je vaker met je gedachten over dat zijpad wandelt, zal de weg met angstige gedachten dichtgroeien. Dat kost tijd, maar hoe minder aandacht je aan die angstige overtuigingen besteedt, hoe sneller het zijpad toegankelijk is.”

Ik zal mijn wandelschoenen dan maar eens aantrekken, op weg naar dat zijpad. Een gieter vol helpende gedachten houd ik in de aanslag. Dat angstige, begaanbare pad mag wat mij betreft namelijk snel weer dichtgroeien.

Meer lezen

Tekst Ruby Wijdenbosch

De andere kant van TikTok: boeken, planten en ochtendroutines

Flow’s Merel werd door vrienden aangemoedigd om eens een kijkje te nemen op TikTok. Maar, was dat niet die app met die dansfilmpjes erop? Wat had ze daar nou te zoeken? 

“Probeer het nou toch maar eens en bekijk dan deze accounts,” verzekerde een vriendin me. Goed, dan probeer ik het wel. Zodoende installeerde ik de app die miljoenen Nederlanders voor mij al geïnstalleerd hadden, maar waar ik tot voor kort nooit naar omgekeken had. Om gewoon maar ergens te beginnen, voegde ik eerst de accounts die mijn vriendin me getipt had toe. Na een halfuur naar video’s over boeken (BookTok,) planten (PlantTok) en ochtendroutines te hebben gekeken wist ik dat dat mijn vriendin gelijk had. TikTok is misschien toch wél iets voor mij.

Hoe werkt TikTok?

TikTok is een socialmedia-app waarmee je korte video’s (met muzikale begeleiding) kunt maken en bekijken. De video’s (de TikToks) kunnen drie tot zestig seconden duren. Ze staan in een afspeelrij waardoor je ze zonder onderbreking kunt kijken. Zelf een TikTok maken is heel simpel: je hoeft niet te kunnen editen en je kunt voorgeprogrammeerde muziekjes en gesproken sketches (die je kunt playbacken) kiezen.

Kritisch consumeren

De video’s op TikTok zijn voor iedereen, wereldwijd, zichtbaar. Ook voor mensen met wie je niet bevriend bent. TikTok heeft een slim algoritme dat razendsnel doorheeft waar jouw interesse als kijker ligt. Kijk of like je bijvoorbeeld een paar video’s over taarten bakken achter elkaar? Dan is de kans groot dat je morgen een hele reeks nieuwe bakrecepten voorgeschoteld krijgt. Dat kan natuurlijk een leuke manier zijn om leuke content te ontdekken, maar het is ook iets waar we kritisch op moeten blijven. Het algoritme van TikTok is namelijk een groot mysterie waar wij ‘gewone gebruikers’ niets van begrijpen. Het is altijd goed om alert te blijven op de content die je bekijkt; zoals op alle apps en websites kun je óók onzin of misschien zelfs schadelijke content tegenkomen.

De inspirerende kant van TikTok

Maar, als je dan een beetje doorhebt waar je wel en niet moet zijn, dan is er een heleboel interessants te vinden. Van video’s over het schoonmaken van je badkamer (waar ik serieus veel van geleerd heb) tot mooie inhoudelijke content over mental health; het staat er allemaal op. Een inspirerend genre vind ik de ochtendroutine video’s. Hierin laten TikTokkers zien wat zij ’s ochtends doen en eten. Dat voelt toch een beetje als samen aan de dag beginnen. Ook heb ik er al veel leestips vanaf geplukt en droom ik geregeld weg bij prachtige natuurbeelden. Je leest het; het aanbod is zeer divers.

Merels favorieten

Ik volg inmiddels een flinke lijst TikTokkers die ik op hun eigen manier leuk of interessant vind. Het zijn er te veel om hier te delen, dus ik koos er vijf:

  1. @maxlamanna_ maakt vlotte vegan kookvideo’s.
  2. @thatcatbobbie moet wel de grappigste kat op TikTok zijn (getuige de miljoenen volgers die hij heeft…).
  3. @jasminmccarthyy maakt prachtige natuurvideo’s.
  4. @sadbutradclubxo maakt helpende video’s over mental health en queer zijn.
  5. @carrierad filmt haar leven in Nieuw-Zeeland, inclusief moestuin en haar huisdieren.

Meer lezen

  • Voor Flow 1 schreef Merel een uitgebreider artikel over de app.

Tekst Merel Wildschut  Illustratie Abbey Lossing via Handsome Frank