We willen vaak alles zelf doen, maar af en toe is het ook fijn om hulp te vragen. Ben je daar niet zo goed in? Drie tips om het makkelijker te maken:
De ‘helpers high’
Onderzoekers van de Columbia-universiteit in New York onderzochten de bereidwilligheid van mensen om elkaar te helpen. Wat bleek? De proefpersonen waren meer dan bereid een ander te helpen Maar ook bleek dat we de bereidwilligheid van anderen 50% lager inschatten dan de werkelijkheid. Jammer. Want uit onderzoek is gebleken dat er een gebiedje in ons brein zit dat onbaatzuchtig gedrag aanmoedigt. Psychologen spreken zelfs over een ‘helpers high’. Iets doen voor een ander heeft dus ook voordelen voor de helper: je krijgt er een goed gevoel van.
De gevende mens
Goed nieuws: de ‘homo donator’ (gevende mens) schuilt in elk van ons. Als we een verwaarloosd katje zien, schreeuwt er een stem in ons hoofd: ‘Doe iets!’ Maar omdat we niet direct alle zieke zwerfkatten uit de buurt kunnen opvangen, helpen we vaak op een indirecte manier, door bijvoorbeeld te doneren. En dat gaat tegenwoordig heel makkelijk. Ons geweten is met een druk op de knop te sussen. Maar dan blijft het stil, je weet niet of dat katje het heeft gered. Help je iemand persoonlijk, dan voel je directe voldoening. Helaas zijn de meeste mensen te trots om hulp te vragen. Zo komen we met elkaar in een patstelling terecht: veel mensen willen dolgraag helpen, maar degenen die hulp willen, vinden het lastig om deze hulp te vragen en aan te nemen. Zonde!
Opzij, die trots
We vinden het dus leuk om iets voor een ander te kunnen betekenen. Helpen verbindt. Het brengt mensen dichter bij elkaar. Als je iemand om hulp vraagt, is dat een teken dat je iemand vertrouwt, en die persoon zal zich daardoor erkend of misschien zelfs gevleid voelen. Zet je trots dus opzij, en vraag om hulp als je er in je eentje niet uitkomt.
- Meer tips vind je in Flow Weekly.
Tekst Sjoukje van de Kolk Fotografie ©Rawpixel/Stocksnap
