Bij Flow hebben we het dit jaar tot ons doel gemaakt: Nederland iets meer laten vertragen. Daarom schrijven we bijvoorbeeld over de struggles van deze tijd – en wat vertragen voor je kan doen in een wereld vol haast.
De Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) trok vorig jaar aan de bel met het rapport Recept voor maatschappelijk probleem. In het rapport werd onder andere de toename van burn-outs bij jongvolwassenen en veertigers besproken. Als er zo veel mensen tegen dezelfde knelpunten aanlopen, stelt de RVS, moeten we het niet langer zien als een individueel probleem dat het iemand niet lukt om alle ballen in de lucht te houden, maar als een maatschappelijk probleem.
Dan is het niet alleen meer op te lossen met pillen en therapieën, maar wordt het tijd om te kijken waaróm sommige problemen zo vaak voorkomen. Of zoals de Volkskrant laatst kopte boven een artikel hierover: ‘De maatschappij, díe heeft een stoornis’. Volgens de RVS is een van de knelpunten dat de samenleving onrealistische verwachtingen en idealen heeft. Zoals de verwachting dat mensen hun hele leven gelijkmatig kunnen functioneren, dat het leven maakbaar is, dat perfectie mogelijk is op alle fronten. En dat het ‘ook nog vanzelfsprekend is om constant te genieten’. Deze aannames zijn langzaam onze samenleving binnengeslopen en zorgen voor frustratie en teleurstellingen. Met als resultaat dat we harder rennen dan goed voor ons is.
Liesbeth Noordegraaf, raadslid bij de RVS: “Mensen proberen zo veel ballen in de lucht te houden omdat ze simpelweg niet weten welke ballen ze kunnen laten vallen. Studenten weten nog niet wat ze later nodig hebben en zetten op alles in. Werkende ouders werken zich drie slagen in de rondte en hebben dan nog steeds het gevoel dat ze steken laten vallen. Het is heel moeilijk om te bepalen wanneer je het goed doet.”
En dan helpt het niet dat we dankzij technologische ontwikkelingen ook altijd maar door kunnen gaan. Om nog harder te rennen. In het rapport gaat het nog niet eens over deze technologie, omdat de RVS dat nog onderzoekt. Maar Noordegraaf ziet het wel als een van de problemen. “Kijk, een mailtje of appje met een vraag is zo gestuurd, maar het beantwoorden van die vraag kan een ander uren kosten, zo niet een half weekend. Zeker als diegene er echt aandacht aan wil besteden. Het is goed om je te realiseren dat we systematisch onderschatten hoeveel tijd iets de ander kost.”
- Het volledige verhaal ‘Waarom het best wat slomer mag’ vind je in Flow 3.
Tekst Jocelyn de Kwant Illustratie Sanny van Loon
