Stijn D'Hondt maakt kunst van hartslagen: ‘Ik ben een rebel met een spuitbus'

Tijdens zijn reizen door Zuid-Amerika zag kunstenaar Stijn D’Hondt hoeveel impact kunst kan hebben, en dat inspireerde hem. Hij ging, gewapend met een spuitbus, aan de slag met zijn kunstproject Heartbeats, dat draait om hartslagen.

Wat ben je aan het doen?

“In Mexico-Stad heb ik gewerkt aan een tentoonstelling rondom mijn kunstproject Heartbeats. Vanuit de hartslagcurves van mensen die ik ontmoet, maak ik kunst – met een apparaatje kan ik die zichtbaar maken. Heartbeats kreeg steeds meer vorm tijdens mijn reizen door Mexico, Guatemala en Colombia. Ik maakte er bijvoorbeeld graffiti mee om de sloppenwijk Comuna 13 in Medellín kleur te geven, en hier in Mexico werk ik onder andere met de hartslagen van moeders van vermiste kinderen.”

Hoe ontstond Heartbeats?

“Toen ik een aantal jaar geleden mijn moeder verloor, was ik veel bezig met rouw en verlies. Een hart is kwetsbaar en krachtig tegelijk – het maakt je ervan bewust dat je leeft. Ik wilde laten zien hoe rouw in ons hart zichtbaar is, en zo ontstond de tentoonstelling Lost heartbeats. Onze rouwcultuur is donker en grijs, maar ik werkte veel met kleur, net als bij mijn andere Heartbeats-projecten. Ik wil het leven juist vieren.”

Wat kan kleur doen?

“Donkere straten trekken geweld aan, in een kleurrijke omgeving voelen mensen zich veiliger. Dat zag ik in Comuna 13, tot voor kort de gevaarlijkste plek ter wereld. De wijk evolueert nu, buurtbewoners ontplooien zich tot artiesten en kunst wint steeds meer terrein van de drugkartels – de creatieve adrenaline bruist er. Met mijn Heartbeats-graffiti wilde ik daaraan bijdragen, samen met lokale graffiti-artiesten. Ik zie mezelf als een rebel met een spuitbus die op een poëtische manier iets wil toevoegen.”

Hoe raken de mensen uit zo’n wijk jou?

“Ze moeten zich altijd verdedigen tegen onze vooroordelen. Wij zien ze als criminelen, maar ze zijn slachtoffer – vechten is hun manier van overleven. Dat met name jongeren nu in kunst een nieuwe manier van expressie ontdekken, vind ik heel interessant. Ik twijfelde weleens over wat je als artiest te bieden hebt, maar het antwoord zie je daar: kunst kan echt iets in gang zetten.”

Hoe is het om zo ver van huis te werken?

“In de ogen van veel locals ben ik waarschijnlijk bevoorrecht, omdat ik kan reizen. Daarom denk ik erover na of mijn projecten oké zijn, en doe ik altijd alles met de bewoners samen. Ik wil niet de held uithangen, kunst is voor mij een manier om contact te maken met een land en de mensen. Gelukkig reageert iedereen enthousiast, ook de pers. Maar het blijft steeds balanceren. In dat opzicht is het fijn om nu ook weer thuis in België een tentoonstelling te hebben. Die is nog tot 5 november te zien in de Broeltoren in Kortrijk tijdens kunstfestival Wonder.”