Journalist Sara Assarrar kon met niemand over haar hartzeer praten toen ze haar eerste hechte vriendschap verloor. In deze rubriek onderzoekt ze: waarom is vriendschapsverdriet niet meer genormaliseerd? En hoe ga je ermee om?
Vorige week schreef Sara over de eerste keer dat ze te maken kreeg met vriendschapsverdriet. Deze week gaat ze in gesprek met psycholoog Ellen Huijsmans en socioloog Marina Tulin over pijnlijke emoties en het natuurlijke proces van contact met vrienden verliezen.
Een deel van jezelf kwijt
“Het verliezen van een vriendschap kan gepaard gaan met angst, onzekerheid, intens verdriet, boosheid of schaamte,” vertelt psycholoog Ellen Huijsmans. “We kunnen aan onszelf gaan twijfelen en denken: was ik wel een goede vriend? Ben ik het wel waard om een vriend te zijn?’ Daarnaast kun je het verlies vergelijken met het verliezen van een deel van jezelf, vooral als je elkaar lang kent. Op het moment dat je bijvoorbeeld één goede vriendin hebt overgehouden aan de tijd op de basis- of middelbare school en je raakt haar vervolgens kwijt, dan raak je als het ware ook die gedeelde tijdsperiode aan herinneringen kwijt.”
Socioloog Marina Tulin vergelijkt de emoties die gepaard gaan met het verliezen van een vriendschap met iemand die is overleden: “Als je een sterke vriendschap verliest, moet je leren leven zonder die persoon. Dat kost tijd.”
Terugblik op mijn vriendschap
Voorheen was het contact met mijn voormalige vriendin vanzelfsprekend en vertrouwde ik haar met hart en ziel. Vervolgens voelde ik dat ze haar interesse in mij verloor. Religie en een wens om te trouwen namen grotendeels haar tijd in beslag. Op dat moment worstelde ik met de verwerking van een heftig trauma uit mijn jeugd. Ze wist hiervan, maar vroeg er nooit naar. Ik paste niet meer in haar leven en het veilige gevoel dat onze vriendschap gaf, was verdwenen. Dat heeft veel pijn gedaan.
Contact verliezen
Uit onderzoek van de Universiteit Utrecht blijkt dat ons persoonlijke netwerk elke zeven jaar voor dertig procent hetzelfde blijft. De rest van je sociale contacten verandert die jaren bijna helemaal. Hoe komt dat? Tulin vertelt dat we meestal niet bewust de keuze maken om een vriendschap te beëindigen, maar dat mensen simpelweg het contact met elkaar verliezen.
Tulin: “Als bijvoorbeeld een collega waarmee je bevriend bent geraakt een nieuwe baan vindt, valt de sociale context die jullie met elkaar verbindt weg en moet je meer energie in de vriendschap steken. Mensen hebben daar vaak de tijd niet voor.”
Nieuwe inzichten
Ellen Huijsmans en Marina Tulin hebben me veel nieuwe inzichten gegeven over vriendschapsverdriet. Bijzonder vind ik dat ze veel van mijn pijnlijke emoties onder woorden konden brengen. Hierdoor voel ik me niet meer zo alleen in dit gevoel. En dat voelt fijn.
Meer lezen?
- De komende weken schrijft Sara elke week over haar vriendschapsverdriet en spreekt ze met deskundigen over haar hartzeer.
- Het onderzoek Half Of Your Friends Lost In Seven Years, Social Network Study Finds van Universiteit Utrecht vind je hier.
- Hier vind je nog een mooi en interessant onderzoek over het verliezen van vriendschappen.
Tekst Sara Assarrar Fotografie Riccardo Mion/Unsplash.com
