Pascalle voelt zich mentaal beter dankzij haar hulphonden

Pascalle van Vliet woont in Utrecht en heeft psychische klachten, waaronder een posttraumatische stressstoornis. Dankzij haar hulphonden voelt ze zich mentaal beter.

Wat ben je aan het doen?

“Ik ben druk bezig met Lev, mijn golden retriever-puppy die ik als hulphond opleid en die straks mijn hond Simba gaat opvolgen. Veel assistentiehonden voor bijvoorbeeld mensen met een fysieke beperking zijn al opgeleid als ze ‘in dienst’ gaan. Lev en Simba ondersteunen me bij mijn mentale herstel – daar zijn ook hulphonden voor. In zo’n geval doe je vaak de opleiding met je hond samen, als team. Helaas wordt deze vorm van hulp meestal niet vergoed.”

Hoe kwamen Simba en Lev in jouw leven?

“Al jong kampte ik met psychische klachten, waaronder een posttraumatische stressstoornis. De therapieën die ik volgde, hielpen om alles beter te begrijpen, maar niet om verbinding met het leven te voelen. Ik wilde nog steeds niet hier zijn. Toen ik iets las over hulphonden, voelde dat als laatste hoop en ik besloot ervoor te gaan. Het heeft mijn leven gered. Ik moest verantwoordelijkheid nemen voor een pup, dat gaf me weer richting. En het belangrijkste: ik kon me veilig gaan voelen in een wereld die altijd onveilig voor me was geweest.”

Hoe helpen de honden bij je herstel?

“Ze voelen me enorm goed aan. In de rij bij de supermarkt staat Simba tussen mijn benen om de mensen achter me wat op afstand te houden. En toen ik me heel slecht voelde en toch naar buiten wilde, blokkeerde hij de deur. Alsof hij zei: in deze toestand ga jij nergens naartoe! Een hond is er altijd voor je, op je beste en je donkerste momenten. Ik leer van Simba en Lev dat aanpassen niet nodig is, dat ik mezelf mag zijn. Zelfs als ik zonder hond buiten ben, helpen ze om me veiliger te voelen. Dat geeft me zo veel meer vrijheid en ruimte om te bewegen.”

Simba inspireerde je tot het maken van een prentenboek. Hoe ging dat?

“Illustreren en schrijven gaf me altijd al steun. Toen ik iets zocht om over te dromen, kwam ik op het idee om een prentenboek te maken. Simba was de inspiratie voor mijn verhaal. Uiteindelijk verscheen eind vorig jaar Een wolk om mij heen, over een meisje dat leeft met donderwolken. Haar leven wordt lichter als ze iemand vindt om het samen mee te doen. Hopelijk inspireert het mensen om weer te kiezen voor het leven.”

Wat wil je met je boek bereiken?

“Ik heb geprobeerd om op een creatieve manier uiting te geven aan mijn binnenwereld. Zelf haal ik altijd veel steun uit boeken, muziek, gedichten en theater, dus ik hoop dat ik met mijn boek ook voor anderen van betekenis kan zijn. Leven met een depressie en elke dag mentaal moeten strijden, is ontzettend zwaar en eenzaam, weet ik uit eigen ervaring. Maar omdat dat zo onzichtbaar is, wordt het echt onderschat. Zit je net zo diep als ik ooit, dan laat mijn boek hopelijk zien dat je niet de enige bent. Dat kan al zo veel opluchting geven. En vrienden, familie en zorgverleners krijgen misschien een inkijkje in de zwaarte, maar ook in de hoop die echt altijd ergens te vinden is.”