Lien maakt theatervoorstellingen over schaamte en ongemak rondom seks

Lien Cornelissen vertelt in haar theatervoorstellingen open over de herontdekking van haar lichaam en seksualiteit.

Hoe maak jij de wereld mooier?

“Ik maak liedjes en kleinkunstvoorstellingen. Daarin geef ik openheid over thema’s die we het liefst uit de weg gaan. Mijn huidige voorstelling Lief zonder reden gaat over de herontdekking van mijn lichaam. Ik kon altijd makkelijk bij mijn intellect, maar mijn lijf bungelde er zo’n beetje bij, daarover schaamde ik me vaak. Ook emoties geven snel ongemak. Van mezelf uitgaan is mijn enige manier om te werken, anders voelt het oppervlakkig. Alleen als ik iets heb doorleefd, kan ik het overdragen.”

Waarom is seksualiteit nu een belangrijk onderwerp voor jou?

“Ik besefte dat ik niet eindeloos kon wachten met kinderen, maar ik voelde geen kinderwens. Ik wist inmiddels wel dat ik überhaupt weinig verbinding voelde met mijn lichaam. Van jongs af aan was seksualiteit voor mij omgeven door schaamte en ongemak. Ik wilde dit bewust onderzoeken om te voorkomen dat de jaren voorbij zouden gaan en het op een bepaald moment simpelweg te laat was voor kinderen. Een training lichaamsgerichte psychotherapie hielp me om meer te gronden in mezelf, me vrijer te voelen op seksueel gebied. Mijn openheid leidde ook tot openheid bij anderen. Ik ontdekte bijvoorbeeld dat veel mensen net als ik het verschil niet weten tussen een vagina en een vulva. Daarover leren praten helpt je om goed te luisteren naar je lichaam.”

Wat valt op dit gebied nog te winnen?

“Ongemak is een belangrijke drijfveer. We zijn bereid ervoor te liegen of over grenzen heen te gaan, en daarmee vergroten we afstand met de ander. Dat vind ik interessant. Seks is natuurlijk allang geen taboeonderwerp meer, zeker niet in cabaretvoorstellingen – maar de grappen zijn vaak heel grof en provocerend. Humor kan soms een manier zijn om kwetsbaarheid te omzeilen. Dat wil niet zeggen dat ik in mijn voorstelling geen grappen maak, integendeel. Maar ik belicht liever het moment dat het echt kwetsbaar wordt, over wat er onder de oppervlakte zit.”

Welke verschillen zie je hierin tussen de oudere en jongere generaties?

“Schaamte rondom seksualiteit is herkenbaar door alle generaties heen. Ouderen hebben vaak niet geleerd om erover te praten en vinden het een verademing als iemand het bespreekbaar maakt. Maar ook voor jongeren is het een gevoelig onderwerp. Ze praten er vaak wel opener over. Tegelijkertijd groeien ze op te midden van heel expliciete beelden, porno en een Instagram-feed vol perfecte lijven. Dat draagt niet bij aan hun seksuele gezondheid. Onzekerheid over je lijf belemmert je seksuele ontwikkeling.”

Je geeft ook workshops. Hoe verhoudt zich dat tot je theaterwerk?

“Bij beide gaat het om het vergroten van bewustzijn: wie ben je, wat doe je en hoe doe je dat? Dat
soort zoektochten heb ik ook wel in een coachende rol begeleid. Maar ik kreeg het idee dat dat steeds willen ‘verbeteren’ van jezelf juist eerder het probleem was. Bij mijn workshops stembegeleiding begin je bij het begin, bij wie je nu bent, met alleen je stem, zonder houvast van een melodie of woorden. Juist zo naakt en kwetsbaar zijn, kan mensen veel dichter bij zichzelf brengen.”