Online editor Bente van de Wouw komt in een wereld van extraverten uit de kast als introvert en schrijft erover (met een knipoog). Deze keer: zomer (en hoe die te overleven).
Iedereen lijkt er altijd zo naar uit te kijken: de zomer. Handdoekje leggen op het strand, lange avonden in de tuin, hier en daar een festival bezoeken, barbecuen met vrienden en familie. Die zomerse maanden lijken de oplossing op alles te zijn. Kutdag? Maar gelukkig schijnt de zon! Rotbui? Maakt niet uit, het is in elk geval lekker weer. Soms lijkt het net Kerstmis in de maanden juni, juli en augustus. Zodra die voorbij zijn, telt iedereen weer af naar de volgende editie.
En dan heb je mij. Ik houd niet van de zomer. There, I said it. Begrijp me niet verkeerd, ik word net zo blij van de zon als de gemiddelde Nederlander. Het is de drukte, de poespas eromheen, waar ik als introvert geen fan van ben.
Waar de meeste mensen een relaxte stranddag zien, zie ik alleen maar gillende kinderen en grote groepen jongeren met veel te grote muziekinstallaties. Omdat iedereen besluit in de avonden gras te maaien, iets in elkaar te timmeren of een feestje te geven, vind je me ook niet vaak in de tuin, en op een festival wil ik nog niet dood gevonden worden. Vaak ben ik aan het eind van een zomerse dag al zo overprikkeld, dat een gezellige barbecue niet meer zo gezellig is met mij.
Kruisjes op je huid
En dan heb ik het nog niet eens gehad over ’s nachts drijven in je eigen zweet omdat je bed te warm is, overdag verdrinken in je eigen zweet omdat het nog stééds zo verdomd heet is, overal kruisjes op je huid omdat zelfs de muggen je niet met rust laten en zodra je je huis uitkomt: drukte. Zelfs in je eigen straat ontkom je er niet aan.
En daar komt dus bovenop dat ik me ook nog eens een vreemde eend in de bijt voelde. ‘Voelde’ in verleden tijd jawel, omdat ik na jaren training een strategie heb gevonden om de zomer goed en wel te overleven zonder het gevoel te hebben dat ik een rare ben. Om er zelfs weer plezier in te vinden. De sleutel: niet meer forceren om leuk te vinden wat de rest van Nederland leuk vindt.
Toch best fijn
In plaats van naar het strand, fiets ik nu naar een meertje waar bijna niemand is. Naar buiten ga ik in de vroege ochtenduren als iedereen nog op bed ligt en in plaats van drankjes doen op een druk terras, vind je mij op een picknickkleed ergens in het gras. In de warme middaguren ga ik gewoon lekker binnenzitten en als iemand vraagt of ik mee ga barbecuen, check ik eerst hoe het met mijn humeur gesteld is.
En zo beleef ik voor het eerst in jaren weer een fijne zomer. Gewoon, omdat ik doe wat ík leuk vind. En misschien, heel misschien, denk ik aan het eind van deze periode net als de rest van Nederland: wanneer staat de volgende editie gepland? Maar ik denk het niet.
Meer lezen
- Hier lees je ook de andere columns in deze serie van Bente.
- Nog meer artikelen over mental health lezen.
Tekst en fotografie Bente van de Wouw
