Ruby Wijdenbosch is online editor voor Flow en duikt graag in de menselijke psyche aan de hand van interviews én haar eigen gesprekken met psychologen. Om de week deelt ze een tip van de psych. Deze keer: wanneer ben je te moe?
Als ik een euro kreeg voor alle keren dat iemand tegen me zei dat ik er moe uitzag, was ik niet meer moe, want dan leidde ik een miljonairsleven op de Malediven. Helaas is dat niet het geval en is het enige wat die opmerkingen me opleverden een minderwaardigheidscomplex. Want wanneer je er ‘moe uitziet’ bedoelt men dus: ‘vreselijk belabberd’.
Hartelijk dank voor het compliment, goed bedoeld, maar ik moest door: verder met de 2.180.284 dingen die me te doen stonden. Totdat ik voor de zoveelste keer in de fluweelrode jankstoel bij de psych neerplofte voor de wekelijkse sessie.
Toen ze me vroeg wanneer ik me voor het laatst niet moe voelde, haalde ik mijn schouders op en mompelde ik iets in de trant van: “Dit is wie ik ben, want ik ga netjes op tijd naar bed, ik ben gewoon een beetje moe.”
Toen de psych mededeelde dat het niet per se normaal is om als jonge, vlotte meid al om acht uur op instorten te staan, moest ik een beetje lachen en huilen tegelijk. Want vroeg naar bed gaan is de remedie tegen vermoeidheid, toch? En dat doe ik braaf elke dag, ook al bestaat mijn leven dan grotendeels uit werken en slapen.
“Langer slapen, kan helpen, maar is dat niet het geval, dan moet je verder kijken naar de oorzaak.” De psych vertelde dat mensen vaak denken: ach, het gaat nog wel, maar dat is juist het moment waarop je je klachten serieus moet nemen. De realisatie komt vaak pas wanneer het echt niet meer gaat, en dan is het al te laat. “Maar wanneer is moe dan té moe, want iedereen is toch altijd ‘goed, druk, moe’?” vroeg ik.
Als je naast je vermoeidheid bijvoorbeeld ook slaapproblemen krijgt, veel piekert, minder of meer eet, je je niet goed kunt concentreren, een opgejaagd gevoel hebt of juist lusteloos bent, somde mijn psych op. “Wanneer je merkt dat je op je werk of privé niet meer kunt functioneren zoals je zou willen, moet je op de rem trappen. Of wanneer je wel vroeg naar bed gaat, maar nog steeds kapot bent. ”
Ik realiseerde me bij het horen van die woorden dat ik netjes al die klachten kon afvinken. En dat het niet per se normaal is om zes koppen koffie per dag nodig te hebben, elke dag al om acht uur naar mijn mandje te strompelen en geen sociaal leven meer te hebben.
Een paar uurtjes minder werken, meer ademen, leuke dingen doen en vooral: pauze nemen, was het voorschrift. En ik probeerde uit of ik meer energie zou krijgen als ik stopte met de pil. Toen ik maanden later zowaar tot tien uur kon opblijven, merkte ik pas hoe het voelde om niet altijd uitgeput te zijn. En dat het dus niet normaal is om je voortdurend een beetje belabberd te voelen. Daarbij is het ook best fijn om niet drie keer per dag te horen dat je er zo moe uitziet.
En ik ontdekte dat antiwallenspul + blush wonderen doet.
Wil je nog meer verhalen van Flow? Twee keer per week versturen we een mail met nieuwe artikelen.
