Schrijver Tatjana Almuli ontdekt na het einde van een jarenlange relatie wat fluïde relaties voor haar betekenen.
Het besef kwam laat en onverwachts, zoals dat soms gaat. Ik was 31, kwam net uit een jarenlange relatie met een man en wist ineens heel zeker: ik val niet alleen op mannen. Nadat ik een fase van liefdesverdriet en wederopbouw had doorstaan, stortte ik me in het dateleven. Ik had niet langer alleen oog voor mannen: transpersonen, non-binaire mensen en vrouwen waren minstens zo interessant. Tijdens mijn vrijgezelle jaar heb ik met veel verschillende mensen gedatet, gezoend, seks gehad. En wat ik even daarvoor zo sterk intuïtief voelde, bleek waar: mijn gevoelens en voorkeuren overstijgen mijn gender(identiteit).
Kapen van een identiteit
Toch heeft het best even geduurd voordat ik openlijk uitsprak queer te zijn. Ik schaamde me dat ik nu pas ‘uit de kast’ kwam. Het voelde een beetje als het kapen van een identiteit waar queers jarenlang voor hebben gevochten. Velen hebben spannende, ongemakkelijke, onveilige gesprekken gevoerd met ouders of andere naasten. Ze hebben op verschillende manieren te maken gekregen met (voor)oordelen, seksualisering, geweld of discriminatie.
Onveilig
Op een Pride-feestje vorig jaar ervoer ik pas voor het eerst hoe het is om je onveilig te voelen wanneer je met iemand – in dit geval een vrouw – staat te zoenen op straat. We werden aan de lopende band nageroepen en uitgejoeld door langslopende mannen: “Mag ik meedoen?” en: “Ziet er goed uit meiden, wacht, ik film dit even voor later thuis.” Ik heb queer vriendinnen met vrouwelijke partners tegen wie is gezegd: “Leuk dit uitstapje, uiteindelijk eindig je toch wel met een man.” Ze werden minder serieus genomen, alsof de relatie een uit de hand gelopen grap was, alsof je alleen dronken met een vriendin hoort te tongen om aandacht te krijgen van mannen.
Meer vrijheid
Inmiddels heb ik mijn queer-zijn omarmd, en het past me. Het gaat verder dan een partnerkeuze – momenteel heb ik opnieuw een relatie met een man. En verder dan alleen een meer fluïde, open voorkeur hebben als het gaat over identiteit, seksualiteit en liefde. Het gaat over leven in nog meer vrijheid, veel minder in hokjes en beperkingen denken, je nog verder loswrikken van benauwende, voorgeschreven normen. Ik kan verliefd worden op iedereen, me aangetrokken voelen tot ieder mens en ik vind het een grote verademing om mezelf dat toe te staan en daarnaar te leven.
Nooit te oud
Gelukkig leven we in een tijd waarin meer mensen open-minded zijn en er meer queer-representatie is. Dat was vroeger anders. Daardoor heb ik nooit het idee gehad dat niet-heteroseksueel zijn een serieuze optie was. Alle vrouwelijke hoofdpersonages in de films en tv-series die ik keek en de boeken die ik las, waren heteroseksueel. Ik herinner me een aflevering uit Sex and the city waar een date van hoofdpersonage Carrie werd afgeschreven omdat hij bi was. Zo beperkend. Als ik iets heb geleerd de afgelopen paar jaar: je bent nooit te oud om te leren en te ontdekken, ook niet als het gaat over seksualiteit, voorkeuren en geaardheid. Zo zonde om jezelf die waardevolle ontdekkingstocht en welke uitkomst dan ook te ontzeggen.
Meer lezen
- Hier lees je meer columns van Tatjana.
- Liefde zonder hokjes: podcasts en boeken over dit onderwerp.
- Expert Wendy over daten: ‘Het mag ook liefde op het vierde gezicht zijn.’
Tekst Tatjana Alumli Fotografie Danique van Kesteren
Gepubliceerd op 5 maart 2025
