Online redacteur Ruby leert in deze serie open te zijn over haar mentale struggles. En over het leed dat selfcare heet.
Selfcare; het is niet alleen een ‘hip’ ding geworden maar ook een manier om niet burned-out te raken. En ik zal het eerlijk bekennen: ik heb er soms een bloedhekel aan. Lig je lekker op de bank een ordinaire reality-serie te kijken, schiet je ineens te binnen dat je eigenlijk zou gaan sporten. Dan blijf ik meestal toch lekker liggen, ook al weet ik dondersgoed dat het voor mijn hoofd beter zou zijn om wel die yogamat uit te rollen.
Nu dacht ik dat ik de enige was die hier moeite mee heeft, want selfcare hoort fijn te zijn, toch? Totdat ik laatst een collega hoorde zeggen: “Zo vermoeiend, al die dingen die je móet doen om je goed te voelen.” En dat is precies hoe ik het zie. Gelukkig ben ik dus niet de enige die het soms helemaal heeft gehad met al dat ge-selfcare.
Selfcare… 5x hoe ik mezelf er toch maar toe zet
- Lezen
Lastig soms, om te beginnen of een boek verder te lezen dat je per ongeluk al acht weken niet meer hebt aangeraakt. Mijn lifehack: korte verhalen. En als je van zwarte humor houdt: de columnbundels van Sylvia Witteman. - Wandelen
Ken je dat? Dat je naar buiten kijkt en bijna met de lucht mee begint te huilen omdat het zo’n druilerige dag is. En dan heb je je verplichte mental-healthwandeling nog niet eens gemaakt… Om de pijn te verzachten, bewaar ik mijn lievelingspodcasts voor het wandelen (Marc-Marie en Aaf vinden iets, bijvoorbeeld). Ik mag ze van mezelf ook absoluut niet op een ander moment luisteren, ik heb ze nodig om mezelf van die bank af te trekken. - Yoga
Ik moet drempels verlagen, anders doe ik het niet. Dus doe ik gewoon lekker thuis yoga. Voor de TV, met Adrienne (Yoga with Adrienne op YouTube). Zo maak ik het toegankelijker voor mezelf + een fysieke yogales klik je niet ‘per ongeluk’ eerder uit als je geen zin meer hebt… - Creatief zijn
Als kind hield ik van tekenen en kleuren. Volgens mijn moeder blijft creativiteit voor altijd in je, en mijn psych zegt dat ik vaker dingen kan doen die ik als kind leuk vond. De perfectionist in mij kan het alleen niet aan om ‘zomaar iets’ te gaan tekenen, want grote kans op lelijk en falen. De ideale oplossing voor een leeg hoofd en de behoefte om semi-creatief bezig te zijn: kleurplaten voor volwassenen. - Mediteren
Deze vind ik misschien nog wel het moeilijkst van allemaal. Ik weet dat mediteren heel goed is voor mijn drukke hoofd, en toch is dit mijn lievelings-selfcare om over te slaan. De enige manier om het wel te doen? In bed… Als ik toch al lig. Of (als mijn favoriete podcasts op zijn) een wandelmeditatie. Dat zijn dan wel weer twee vliegen in een klap. - Toch die serie bingen
Toen selfcare een ‘ding’ werd, had ik daar een bepaald beeld bij. Maar inmiddels ben ik erachter dat het niet gaat om dure maskertjes op je gezicht smeren of je in onmogelijke yogaposities wringen. Het gaat om, hoe voor de hand liggend ook: goed voor jezelf zorgen. En soms doe ik dat toch maar gewoon liggend op de bank, mét loei-ordinaire reality-serie aan. Moet kunnen.
Meer lezen
- Lees meer columns zonder filter van Ruby in deze serie.
- Als selfcare een moetje wordt.
- Vier keer selfcare-apps, mocht je er wel behoefte aan hebben.
Tekst Ruby Wijdenbosch
