Liesbeth zoekt een hobby (6): pottenbakken

Op netflixen en slechte reality-tv kijken na heeft Liesbeth Rasker eigenlijk geen hobby’s, besefte ze laatst. Daarom gaat ze er in elke Flow een testen. Deze keer: pottenbakken.

In een serie over hobby’s kan mijn cursus pottenbakken niet ontbreken. Twee maanden lang fietste ik elke donderdagavond naar een pottenbakatelier aan de rand van de stad voor een beginnerscursus bij Het Amsterdams Kleibedrijf. Ter voorbereiding tikte ik ‘pottery’ in op TikTok, met ontelbaar veel video’s als resultaat. Het zag er best makkelijk uit. Terwijl in les één werd voorgedaan hoe je een pot draait, dacht ik: nou, als het zo makkelijk is, wat gaan we dan eigenlijk dóén de komende weken? Een gedachte waar ik snel op terug moest komen.

In het kort: pottenbakken bestaat grofweg uit de volgende stappen. Eerst moet je de klei walsen, dat is een manier van kneden. Vervolgens centreer je de homp klei op de draaischijf: je zorgt dat ie precies in het midden ligt. Daarna vorm je je werk: door druk aan weerszijden uit te oefenen trek je de klei als het ware omhoog en duw je de homp weer omlaag, zodat de klei soepel wordt. Dan open je de homp door een vinger vanuit het midden naar de buitenkant te trekken en uiteindelijk trek je de boel omhoog, zodat je er de juiste vorm in kunt aanbrengen.

Dit alles terwijl je de klei met een spons voortdurend nat houdt en die schijf razendsnel ronddraait. Overigens zien alle bewegingen met de klei, die al snel een fallische vorm aanneemt, er ontzettend erotisch uit. Ik snap wel dat die video’s online zo razend populair zijn.

Moeilijker dan het lijkt

Het walsen bleek al lastig, en voor het centreren had ik bijna de hele eerste les nodig. Temeer omdat mijn klei voortdurend van de schijf schoot en ik weer opnieuw moest beginnen. Na twee maanden drie uur les per week had ik zelfs het optrekken nog steeds niet écht in de vingers. Ik wil maar zeggen: het ziet er makkelijker uit dan het is.

Halverwege de tweede les lukte het walsen en centreren eindelijk, en kon ik me op de volgende stappen richten. Aan het eind van de les maakte ik zelfs een soort potje. Nou ja, meer een bakje. Schots en scheef, veel te dik, maar wél door mij gemaakt. Vol goede moed fietste ik de weken erna naar de les. Maar waar anderen echt heel mooi dingen begonnen te draaien, bleef mijn werk steken bij niveau ‘asbak voor Vaderdag’. Ik heb hier vrij duidelijk geen aangeboren talent voor.

Enthousiasme

Onze leraar, Camille, een échte pottenbakker met zijn eigen merk Made in Mokum, trok me er in ieder geval met onvermoeibaar enthousiasme doorheen. Een man met eindeloos veel liefde voor zijn vak, die alles weet van elke stap in het proces. Dat heb je ook wel nodig, want wie net als ik geen enkele voorkennis heeft, staat aan het begin van een gigantische berg vol nieuwigheden. Denk je net het draaien onder de knie te hebben, bestaat er ook nog zoiets als afdraaien. En glazuren. En bij al die dingen zijn er een miljoen elementen die mis kunnen gaan.

Door dat alles, in combinatie met het feit dat ik van nature geen doorzetter ben, ben ik er best trots op dat ik uiteindelijk toch vijf tamelijk lelijke maar wél zelfgemaakte werkjes mee naar huis kon nemen. Iets nieuws leren is, hoe je het ook wendt of keert of draait, nou eenmaal ontzettend leuk. En deze bakjes houd ik lekker zelf. Sorry pap.

Liesbeths hobbyrapport 6: pottenbakken

Voordelen: Wie het pottenbakken echt in de vingers heeft, kan een prachtig eigen servies maken. En het geglibber met de natte klei is, wanneer het lukt, erg ontspannend.
Nadelen: Het is best een lang leerproces met een trage leercurve. Dus heb geduld, neem de tijd, oefen veel.
Voor herhaling vatbaar: Ik overweeg me in te schrijven voor de vervolgcursus, dus wie weet.
Eindcijfer: 8. Wie gaat hobbyen kan niet om pottenbakken heen, en het is nog leuk ook.