Falen. We doen het allemaal, maar liever niet te vaak en zeker niet te opvallend. Toch is fouten durven maken essentieel om te leren. Maar hoe omarm je dit zonder te blokkeren?
In dit interview vertelt de Remko van der Drift over ‘faalkunde’, de kracht van imperfectie en waarom het loslaten van perfectie juist zorgt voor creativiteit, vrijheid en werkplezier.
Wat ben je aan het doen?
“Ik geniet na van de Faalfitness-week die ik twee keer per jaar organiseer. Voor mij zijn het de leukste werkweken van het jaar. Faalfitness is een mix van mindfulness en theatersport waarmee je je faalspieren traint. Acht jaar geleden richtte ik het Instituut voor Faalkunde op, en het raakt me steeds weer om mensen langzaam te zien ontspannen in fouten maken.”
Wat noem jij faalkunde?
“Alles wat je leert om ontspannen om te gaan met het ongemak van imperfectie. Hoe kun je iets spannend vinden en het toch doen, of uitdagingen aangaan met de bereidheid onderuit te gaan? En als het fout gaat, hoe blijf je dan mild met een lerende houding? De eerste reactie is vaak wegduiken, je schamen. Of bij een onvoldoende denken: ik ben zelf onvoldoende. Het cliché ‘van fouten maken leer je’ is heel waar, maar je moet ze wel eerst kunnen maken.”
Wat boeit jou hierin?
“Dat er zo veel mensen zijn die hiermee worstelen. Ikzelf vond fouten ook altijd iets ingewikkelds; ik probeerde ze te voorkomen door keihard te werken. Door je best te doen kun je mooie dingen maken – en in principe wil die kritische stem je alleen maar helpen met overleven. Maar de prestatiedruk in onze samenleving is nu zo hoog dat je in een kramp schiet. Terwijl fouten een logisch gevolg zijn van leven, uitdagingen aangaan, nieuwe dingen uitproberen.”
Wat levert faalkunde op?
“Ontspanning, creativiteit, vrijheid, werkplezier, avontuur… En het houdt je gezond, want perfectiestress maakt mensen overspannen. Durven falen geeft ruimte om te kiezen of je naar je innerlijke criticus luistert of niet. Ik pleit er niet voor dat je altijd maar wat aanklooit, maar wel dat je mag proberen.
In mijn eigen trainingen durf ik nu bijvoorbeeld meer te laten ontstaan en te reageren op wat er gebeurt. Daardoor ben ik minder met mezelf bezig en meer met mijn cursisten. Zelf mogen falen is bovendien een uitnodiging voor anderen, ook op je werk. Want het bijzondere is: hoe transparanter mensen in organisaties omgaan met fouten, hoe minder er fouten worden gemaakt.”
Hoe train je die faalspieren?
“Daarvoor put ik uit verschillende bronnen, van de growth mindset tot theatertraining. Bij het laatste ga je de arena in om je falen te oefenen en je innerlijke kritische stem niet altijd te serieus te nemen. Dat is zo leuk aan mijn werk: het is speels en serieus tegelijkertijd. Letterlijk ruimte maken voor mislukking helpt ook. Naar de faalfitnessweek in Zuid-Frankrijk reis ik bijvoorbeeld met een brak oud brandweerbusje. Maar omdat ik er vier dagen voor uittrek, kan ik zorgeloos pech krijgen. Dan is er tijd genoeg om het op te lossen. En ervan te leren.”
Meer lezen
- Struikelen: over het positieve van falen.
- Dat kan ik niet! 5 tips bij faalangst.
- Hoera mislukt: waarom falen en mislukkingen gewoon bij het leven horen.
Gepubliceerd op 10 februari 2025
