Online editor Bente van de Wouw komt in een wereld van extraverten uit de kast als introvert en schrijft erover (met een knipoog). Deze keer: het hoofd van de introvert (en waarom we zo stil zijn).
‘Je bent moe, hè?’ ik kan op mijn vingers niet meer tellen hoe vaak ik deze vraag hoor. Op een feestje als ik me niet meng. Bij vrienden als ik even niets te zeggen heb. Vroeger in de klas wanneer ik uit het raam staarde. Er bestaan ook variaties op dé zin: ‘Waarom ben je zo stil?’, ‘Heb je het wel naar je zin?’, en de belangrijkste: ‘Is er iets of zo?’.
Elke keer als ik een van die uitspraken of vragen naar mijn hoofd geslingerd krijg, heb ik een klein beetje het gevoel dat ik gefaald heb. Dan ben ik bang dat ik eruitzie alsof ik me verveel. Moet ik me misschien meer mengen? Praat ik niet genoeg? Beledig ik nu iemand? De waarheid is dat ik helemaal niet moe ben, dat ik het prima naar mijn zin heb en dat er helemaal niets is. Behalve dan dat ik introvert ben, maar dat lijkt geen geschikt antwoord op de vragen te zijn.
Buitenaards wezen
Want er wordt een beetje gek opgekeken als ik zeg dat ik liever luister dan praat (waarom dan?), dat ik niet graag in het centrum van de aandacht sta (dat is toch leuk?) of dat het in mijn hoofd zo druk is, dat ik even geen ruimte heb om ook nog externe prikkels toe te laten (hoezo dan?). Soms voel ik me door al die fronsen en opgetrokken wenkbrauwen een beetje een buitenaards wezen, vermomd als doodnormaal mens.
Misschien wordt het eens tijd om die arme extraverten een kijkje in ons hoofd te geven, wie weet snappen ze dan net een stukje beter waarom we uit het raam staren/liever bij de hond zijn op een feest/even niets te zeggen hebben. Komt-ie:
Nee ik ben niet moe, ik…
- vraag me af wat de personages uit mijn boek nu aan het doen zouden zijn als ze niet fictief maar levend waren.
- maak me zorgen of ik de oven wel heb uitgezet.
- bedenk me hoelang ik nog op dit feestje moet blijven voor het acceptabel is om naar huis te gaan.
- ben aan het uitrekenen hoe oud de voorbijlopende hond in mensenjaren is.
- wil eigenlijk naar de hond in kwestie toe, maar wil niet vreemd overkomen.
- ben een route aan het uitstippelen van de bank naar de wc zonder langs die kletsgrage kennis te lopen.
- vraag me af hoe de wereld eruit zou zien als de mens niet bestaan had.
- herinner me plotseling dat ik mijn vriendin al een week niet meer teruggeappt heb.
- wil gewoon heel graag naar huis.
- Mag ik al?
- Naar huis?
Meer lezen
- Hier lees je ook de andere columns in deze serie van Bente.
- Nog meer artikelen over mental health lezen.
Tekst en fotografie Bente van de Wouw
