Op een van onze woensdagochtendsessies waarin we met een café latte alles rondom Flow en het leven doornemen, vroegen wij ons af: wat deden onze moeders nou eigenlijk anders? Voor de zoveelste keer voelden we ons moe en gestrest en te druk. En hadden zo’n mutserig vroeger-was-alles-beter-gevoel. We dachten met lichte jaloezie aan de levens van onze moeders en probeerden erachter te komen wat er toen anders was. Oftewel: konden we iets van hen leren, in retrospectie?
Irene: “Mijn moeder werkte fulltime (ze was lerares) en mijn vader was er bijna nooit, waardoor de opvoeding van mijn zus en mij en het huishouden zo’n beetje op haar neerkwamen. Ze had het druk dus, maar maakte het vooral niet te moeilijk. Verse groente kwam gewoon niet vaak op tafel (denk: Hak-potjes met witte bonen in tomatensaus en komkommer, veel komkommer), mijn haar zat vaak vol klitten en na school moest ik me maar zien te vermaken in de gymzaal van haar school of naar de buurvrouw gaan. En dat gebeurde dus allemaal zónder dat ze zich schuldig voelde. Mijn moeder genoot van haar baan, zag dat we het leuk hadden, die middagen in de gymzaal en nam er ’s avonds een sherry’tje op.”
Astrid: “Er was vroeger thuis geen activiteitenprogramma voor elke dag, niet elk uurtje van het weekend was ingevuld en onze vakantiedagen waren best wel lekker leeg. Ik verveelde me misschien weleens te pletter, maar genoot ook van die lange lome dagen zonder plan, ging drie keer per week naar de bieb en verzon zelf spelletjes als radio maken of bibliotheekje. Op foto’s van toen zie ik dat mijn moeder lekker een boekje zat te lezen terwijl ik aan het spelen was. Haha, precies zoals het hoort! Nee dan ik, toen mijn jongens klein waren. Ik was een soort hysterische activiteitenjuf, spelleider, chef Lego en hoofd tentenbouwer in één. Ook leuk, maar vaak onnodig en vooral dodelijk vermoeiend.”
Onze conclusie: onze moeders hadden het
vast iets minder druk dan wij, maar ze waren vooral een stuk minder streng voor zichzelf.
Ze namen de dingen zoals ze kwamen, het hoefde allemaal niet zo goed en ze hadden
niet die stemmetjes in hun hoofd die allerlei
kritische opmerkingen maakten.
“Wat ik jullie gun,” zegt de tachtigjarige Janny in een verhaal in Flow 3 over de lessen van de generaties voor ons, “is dat je gewoon een half uurtje voor je uitkijkt ’s avonds.” Dat deden onze eigen moeders vast ook, met een sherry of Nescafé in de hand. Dat gaan we dus snel ook proberen. En dan maar hopen dat onze kinderen later zeggen: ‘Wat deden onze moeders het toch altijd goed. Ondanks drukte en deadlines genoten ze volop.’
- In Flow 3 lees je in het openingsverhaal meer over hoe onze moeders dat vroeger toch allemaal deden met hun drukke levens.
Illustratie Amy Blackwell
