De Spaanse Sandra Barrio von Hurter had twee dingen voor ogen bij het inrichten van haar huis in Londen: het moest warm voelen, en een beetje latin.
Hoe kwam je als Spaanse in Londen terecht?
“Zolang ik me kan herinneren, wilde ik in de mode werken. Na mijn studie aan de universiteit in Barcelona besloot ik een zomercursus te doen aan de kunstacademie Central Saint Martins in Londen. Het idee was om er een jaar te blijven, maar ik vond mijn draai in de stad. Liep stage bij verschillende modemerken, maakte vrienden en leerde na een jaar of vier mijn man kennen. Uiteindelijk ben ik dus nooit meer weggegaan.”
Waren er ook dingen waar je aan moest wennen?
“Barcelona is geweldig, maar heel klein vergeleken met Londen. Thuis had ik een vaste vriendenclub en mijn favoriete adressen. In Londen ervoer ik vanaf dag één een enorme vrijheid. Ik ontmoette mensen van over de hele wereld, deelde een flat met Nederlanders en Argentijnen en vond het geweldig dat je zomaar gratis alle musea in kon. Het voelde wereldser en rijker qua kunst en cultuur. Alleen dat weer… Wat heb ik geworsteld met al die regen en kou. Maar ik heb nu vrede gesloten met dit klimaat. Ik neem gewoon altijd een paraplu mee en heb geleerd om me in heel veel lagen te hullen, als een ui.”
In welk deel van de stad woon je?
“In de buurt Kensal Rise in Notting Hill. Samen met mijn man Felix en onze dochter van drie, ik ben zwanger van de tweede. We wonen hier alweer een jaar of drie, om de hoek bij Queen’s Park. Een fijne wijk: kindvriendelijk en met leuke winkels, barretjes en restaurants. En er wonen ook veel vrienden in de buurt. Ons huis is Victoriaans, met een witte gevel, pilaren bij de voordeur, grote ramen en hoge plafonds. Het heeft nog veel mooie authentieke elementen zoals glas-in-loodramen en ornamenten. Vanuit de nogal grote keuken – vóór ons woonde hier een chef – kijk je zo de tuin in, en via de smalle trap ga je naar de kamers op de eerste en tweede verdieping.”
Hebben jullie veel verbouwd?
“Het was een huis met veel kleine, smalle kamers, dus we hebben overal muren weggehaald. Daardoor is er een grote, loftachtige ruimte ontstaan. En in het souterrain hebben we een extra woonlaag gecreëerd, dat zie je veel in Londen. Wij slapen daar, wat lekker rustig is. De kamer van onze dochter, badkamer en gastenkamer liggen boven. Van mijn huidige werkkamer maken we een tweede kinderkamer. Ik ontwerp sieraden, dus het is nu mijn atelier en opslagruimte ineen. Maar mijn bedrijf is aardig aan het groeien, het wordt tijd om een grotere werkplek te zoeken buitenshuis.”
Wat vooral opvalt, zijn de kleuren in huis.
“Jaaa, kleur is heel belangrijk voor me, dat zie je ook in mijn werk terug. Toen we het huis kochten, was alles champignonkleurig en grijs: het tapijt, de gordijnen, de muren. Ik zei: hier moet kleur tegenaan, Londen is al grijs genoeg. Ik wilde echt een happy house.
We hebben bijna alle vloerbedekking eruit gehaald en naaldhouten vloeren gelegd, die we offwhite verfden. Alleen in de slaapkamer vonden we tapijt wel cosy. Van tevoren heb ik een soort powerpointpresentatie gemaakt, haha, met daarin alle ideeën, materialen en kleuren per kamer. Al komen de kleuren ook weer terug. Zo is het rood in de slaapkamer van onze dochter hetzelfde als dat van sommige keukenkastjes. En de oranje kleur van de badkamer komt weer terug in de gastenkamer. De herhaling van die kleuren zorgt voor een zekere samenhang.
Ik heb het snel koud, dus je ziet bij ons geen blauw – het zijn allemaal warme kleuren. En onze slaapkamer heeft een mooie roze kleur, heel gezellig. Je kunt best zeggen dat ik Spanje in huis heb gehaald. Die kleuren transporteren je vanzelf naar zuidelijke sferen.”
En hoe ben je te werk gegaan met je interieur?
“Er staan wel veel Britse stukken, dus je weet dat je in Engeland bent. Maar ik maak ook uitstapjes naar Spanje, Italië, Mexico. Volgens mij heeft ons huis wel een soort latin-gevoel. Logisch, want het is een afgeleide van wie ik ben, van mijn stijl. Het is hoe ik me kleed, hoe ik communiceer. Of mijn man inspraak heeft gehad? Jazeker. Felix is geboren en getogen in Engeland, maar zijn moeder komt uit een familie van actrices in Los Angeles en heeft echt oog voor mooie dingen. Zijn vader is Zwitsers, zijn oma Grieks. We zijn ook in Griekenland getrouwd. De spullen van zijn kant zijn dus nogal eclectisch. Een mix van kunst, meubels, maffe kleuren. Maar grappig genoeg komt alles allemaal heel goed samen.”
Ook nog dingen samen aangeschaft?
“Als we op reis zijn, nemen we graag iets mee: een vaas, een schilderij, een lamp of iets voor in de keuken. En we kopen graag tweedehands, via de website Vinterior of op de Chelsea Antique Market en bij Lots Road Auctions in Londen, waar we het metalen hoofdeind van ons bed vonden. Op een uur rijden van Londen zit Kempton Market, daar komt ook veel vandaan. Dan huren we een busje en gaan we daar om zes uur ’s morgens heen om met stoelen, bijzettafeltjes en gekke spullen terug te komen. Zien we een mooi oud onderdeel van een auto, dan hebben we daar ook meteen een leuk plan mee. Dat kunnen we goed samen. Sowieso is het fijn om Felix mee te hebben, want hij is beter in onderhandelen.”
Heb je een favoriete plek in huis?
“Ik hou van onze woonkamer, waar veel (foto)boeken staan en allerlei spullen die me lief zijn: de vis op de schouw, de kandelaars, het glazen fruit – ik heb een obsessie voor fruit en groente, die je hier ook terugziet. Zodra ik op de bank zit, denk ik: hè hè, ik ben thuis. Ik vind het heerlijk om er te zitten lezen. Er ligt altijd een grote stapel boeken klaar, want mijn schoonvader heeft een uitgeverij en blijft ons maar boeken sturen. Ik heb er te weinig tijd voor, maar als ik lees voelt het echt als een privilege. Eindelijk rust. Ik ben dol op thrillers van bijvoorbeeld Claudia Pinedo en lees zowel in het Spaans als Engels.”
Heb je ook qua kleding een signature style?
“Mijn sterrenbeeld is Vissen, dus ik zwem tussen twee stromen in. Mijn huis en mijn sieraden zijn heel kleurrijk en speels, maar ik kleed me zelf graag plain: elegant, met bruin-, beige-, crèmekleuren. Soms pak ik wel uit met een jas of een sjaal in een knalkleur. En ik ga vaak helemaal in één kleur: groen, blauw, spijkerstof of wit. Ik hou ook van vintage kleding, maar ik weet de pareltjes niet zo goed te vinden. Ik ben ook vrij petit, dus het is snel te groot. Hoogstens vind ik soms een jas of een paar coole laarzen. En dan de sieraden. Ik draag graag ringen en kettingen van mijn oma, en die combineer ik dan weer met mijn eigen ontwerpen. Dat mixen is wel een thema!”
Sandra’s tips voor Londen
- Koffie: ‘Sonora Café & Kitchen, een kleine koffiebranderij, gerund door een familie.’
- Deli: ‘L’Angolo, een Italiaan. Daar haal ik lekkere mortadella of ham. Ik koop graag lokaal.’
- Museum: ‘Tate Gallery of National Portrait Gallery, waar mijn sieraden ook in de winkel liggen.’
- Weekendactiviteit: ‘Op zondag lunchen met dimsum en dan wandelen in Hyde Park of Regent’s Park. En een beetje tuinieren, terwijl mijn man de barbecue aansteekt voor een etentje met vrienden. Elk jaar heb ik een tuin vol tulpen in alle kleuren. Daar kan ik echt gelukkig van worden.’
Meer lezen
- Een stoffenverzameling in Oost-Londen.
- Illustrator Melanie woont in wooncollectief Kattegat in Zwolle.
- Ellen woont in een gedeelde woonboerderij.
Gepubliceerd op 12 juli 2023, laatst bewerkt op 20 april 2024