Bente zoekt haar weg: met volle angst vooruit

Wat doe je als je leven anders loopt dan verwacht? Flow’s online editor Bente van de Wouw bewandelt nieuwe paden. Zonder routekaart, met twijfels.

Feloranje pionnen en grote verkeersborden blokkeren de afslag die ik moet hebben. Toch stuurt Google Maps me voortdurend terug naar dezelfde plek op de ring van Rotterdam. Drie keer opnieuw sta ik ervoor in de file, zonder resultaat. Want wat ik ook probeer, ik kom niet op de snelweg richting Den Haag.

De gewoonlijk altijd accurate route-app op mijn telefoon heeft kennelijk niks door en blijft doodleuk aangeven dat ik nog maar eens een rondje moet proberen. En omdat ik pas sinds kort auto durf te rijden en nog niet alle snelwegen op mijn netvlies heb staan, heb ik geen flauw idee welke route ik wél kan nemen.

Potje janken

Even stoppen langs de kant van de weg voor een sessie diep ademhalen of een potje janken is geen optie, want ik weet niet hoe ik van deze drukke verkeersader afkom. Een bekend gevoel borrelt in me op terwijl ik voor de zoveelste keer verkeerd word gestuurd: paniek.

Eens in de zoveel tijd heb ik een nachtmerrie. De situatie is steeds anders, de omgeving ook, maar het thema is hetzelfde: ik moet ergens zijn en ik kom er niet. Bij een belangrijke afspraak zit ik opgesloten in mijn huis. Of er is iemand in nood en ik kan opeens niet meer lopen. Hier op de snelweg wordt die nare droom werkelijkheid: op mijn allereerste werkevenement ga ik een uur te laat komen.

Weer zo’n stomme pion

Het ironische is dat ik er moet speechen over het onverwachtse van het leven. Ik zag er misschien de lol van in als ik hier nu niet hyperventilerend in de auto zat. Bij de aanblik van weer zo’n stomme pion krijgt mijn radeloosheid de overhand. Laat maar, denk ik, ik ga naar huis. Vergeet die speech, ik ben nu toch al te laat.

Tot ik mezelf eraan herinner hoe hard ik voor dit moment heb gewerkt, en hoe graag ik het praatje wil geven. Bibberend adem ik uit, nog een beetje navloekend. En dan volgt de gedachte: wat als ik gewoon, op de gok, een andere weg kies? Het ergste wat er dan kan gebeuren, is dat ik ergens op Texel uitkom – en dat is dan maar zo.

Nachtmerries komen soms uit

Ik negeer de app en besluit op gevoel verder te rijden. Met volle angst vooruit, zullen we maar zeggen. Wonder boven wonder en via allerlei omwegen kom ik uiteindelijk aan bij mijn bestemming, anderhalf uur later dan ik eigenlijk gepland had. Als ik beschaamd mijn excuses aanbied bij de organisator van het evenement, zegt ze: “Eigenlijk ben je precies op tijd, het liep hier uit.”

Zo leer ik weer een nieuwe les: nachtmerries komen soms, net als dromen, uit. Eraan ontsnappen door jezelf wakker te knijpen kan dan misschien niet. Je angsten trotseren kan wel. En dan blijken ze, zeker bij daglicht, minder erg dan je dacht.