Houd je dierbaren dierbaar: 5 inzichten van culinair journalist Hassnae Bouazza

Welke lessen leerde jij van het leven? We vragen het steeds iemand anders. Deze keer: de vijf inzichten van schrijver en culinair journalist Hassnae Bouazza.

1. Houd je dierbaren dierbaar

“Na het onverwachte overlijden van mijn vader in 2004 was ik me er sterk van bewust dat mijn moeder ook sterfelijk was. Elke dag vertelde ik haar hoe dol ik op haar was. En tóch overleed ze onverwacht. Het is alsof de dood je eraan herinnert dat je je niet op alles kunt voorbereiden: ik zei ‘tot morgen’, maar de dag erna was ze er niet meer. Wees je er dus van bewust dat het leven zomaar voorbij kan zijn. Houd je dierbaren dierbaar: vertel ze hoeveel je om ze geeft.”

2. Zwijgen is ook een optie

“Seksuele voorkeur, wel of geen abortus: privélevens zijn privé en dat zou meer gerespecteerd mogen worden. Je weet vaak niet wat iemand beweegt, dus bemoei je dan ook niet met de keuzes die anderen maken. Zwijgen heeft vaak een negatieve connotatie, maar het kan ook iets empathisch hebben: soms kun je er bewust voor kiezen om mensen te sparen en er niet meteen bovenop te springen wanneer je het niet met ze eens bent. ‘Een oog dat niets ziet, een hart dat geen pijn lijdt,’ zei mijn moeder altijd.”

3. Proef de liefde in het eten

“De dood van mijn moeder ervaarde ik als een allesontwrichtende aardbeving. Op het vliegveld van Casablanca, na haar begrafenis, realiseerde ik me bij het zien van een vitrine vol Marokkaanse koekjes wat ik kwijt zou raken: haar smaken. Smaken en geuren die zo belangrijk voor me zijn omdat haar gerechten voelden als eetbare liefde. Terug in Nederland ben ik al haar recepten gaan maken. Wanneer ik nu bijvoorbeeld haar harira kook – soep die ik eet tijdens de ramadan – is het net alsof ze via haar smaken weer even bij me is. Ik wek haar via haar recepten tot leven. Dat troost me.”

4. Lees niet wat er over je geschreven wordt

“Omdat ik me vaak in het publieke debat begeef, wordt er van alles over me gezegd. Dat gebeurt niet altijd op een aardige manier: soms heb ik het idee dat er geen ondergrens is aan die onaardigheid. Daarom lees ik al jaren niet meer wat er over me wordt geschreven. Wanneer ik het niet zie, kan het me ook niet raken.”

5. Smaak zit in je handen

“Koken met goede zin is belangrijk: wanneer je die niet hebt, wordt het eten ook niet lekker. Veel mensen stoppen maar wat in hun mond en klaar. Zo zonde. Terwijl eten iets emotioneels is: in iedere hap kan een herinnering of een anekdote zitten. Ook in een eenvoudige boterham met kaas. Wat ik mooi vind, is dat smaak in je handen zit: geen vier handen maken hetzelfde gerecht op dezelfde manier, met dezelfde smaak.”