Ontspullen met Astrid: de aller-allerlaatste

Hoewel Flow’s Astrid haar overvolle boekenkast en vintage serviezen heel gezellig vindt, vroeg ze zich toch af of haar huis wat minder vol kon. Ze schreef een jaar lang blogs over de betekenis van spullen en ontspullen. We lichten er opnieuw een aantal uit. Deze keer: de aller-allerlaatste.

Gisteravond had ik onenigheid met de man des huizes over troep in huis. Ik vond dat wel lekker symbolisch: ruzie krijgen over spullen terwijl ik mijn laatste stukje over ontspullen moet schrijven. Het ging erom dat ik het gevoel had in een grote kledingkast te wonen. De man in kwestie mag graag zijn overhemden door het hele huis te drogen hangen. Als je ook maar ergens een kledinghanger achter kunt haken, hangt hij er zijn vers gewassen hemd aan, als een lichtgevende vlag. Iets waar ik me enorm aan erger.

Nu was hij niet onredelijk hoor, maar hij had problemen met het tijdstip waarop ik dit onderwerp tot op de bodem uit wilde zoeken: half elf ’s avonds. Net toen hij zich met de nieuwe Runners World en een drankje op de bank had genesteld. Mijn conclusie was dan ook dat ruzies niet zozeer ontstaan door het onderwerp van de ruzie, maar door het tijdstip waarop ze gevoerd worden. Hij vond het meer een onderwerp voor half tien ’s ochtends. Afijn, mijn laatste stukje over ontspullen dus.

Tiny houses en ontspullen

Een jaar geleden werd ik verliefd op tiny houses. Je zag ze toen voornamelijk in Amerika, inmiddels is de Tiny House Movement ook in Nederland aan het groeien. Vooral het gegeven dat je het merendeel van je spullen weg moet doen om in zo’n houten huisje op wielen te kunnen wonen, sprak me aan. De bewoners legden zo mooi uit hoeveel vrijheid je dat oplevert. Als je niet meer hoeft te werken voor je hypotheek, kun je gaan en staan waar je wilt. En ze vertelden dat spullen zo’n ballast kunnen zijn. En als je leeft met minder, wordt ook duidelijk wat voor jou de essentie van het bestaan is. Ontspullen leek me een oplossing voor heel veel stress in mijn leven.