Corien Brouwer, talentmanager bij het Rijk, hoopt door haar eigen verhaal te vertellen het taboe rondom eenzaamheid te verbreken. Ze spreekt erover in Flow 9.
Wanneer ben je eenzaam?
“Ik heb een druk sociaal leven, een baan, vier kinderen, ik ben jarenlang getrouwd geweest; mijn eenzaamheid heeft niets te maken met de hoeveelheid mensen om me heen. Ik voel me eenzaam als ik thuiskom na een avond met oud-collega’s waarop we het alleen over koetjes en kalfjes hebben gehad. Ik
heb behoefte aan dieper contact: hoe gaat het echt met jou?
Ik vind het moeilijk dat soort gesprekken af te dwingen. Als ik word uitgenodigd voor een feest waar ik niemand ken, verzin ik het liefst een smoes om niet te gaan. Ik ben meer van de een-op-eencontacten. Maar op de avond van dat feest, alleen op de bank, voel ik een gemis. Alsof iedereen aan een lange tafel in een Italiaanse tuin met lichtjes in de bomen zit, behalve ik.”
Waarom is het een taboe om daarover te praten?
“De eenzaamheid die we zien in het nieuws gaat over schrijnende gevallen, zoals die vrouw in Rotterdam die was overleden en tien jaar in haar huis lag zonder dat iemand haar miste. Eenzame mensen worden weggezet als sociaal incompetent. Dat maakt het niet makkelijk om ermee naar buiten te treden. Ik merkte het zelf, toen ik voor mijn boekenclub de roman Het einde van de eenzaamheid koos.
Ik was van plan over mijn eigen eenzaamheid te beginnen, maar toen iedereen kritiek had op het boek, slikte ik mijn voornemen in. Ik voelde schaamte, wat me meer verdriet deed dan de eenzaamheid zelf. Op dat moment nam ik me voor: ik moet hier iets mee doen.”
Wat is je doel?
“Door mijn eigen verhaal te vertellen, hoop ik het makkelijker te maken voor anderen om ook te praten over hun eenzaamheid. Vaak gaat het niet over het hebben van genoeg vrienden. Er zijn vele soorten eenzaamheid. Het hoort bij het leven en het is oké om je zo te voelen. Een jaar geleden heb ik mijn eerste lezing over het thema gegeven in een theater in Den Haag.”
Heeft het jouw leven veranderd?
“Ja. Het is eng om jezelf zo bloot te geven, maar met name het zelfonderzoek – begrijpen hoe het werkt – is heel waardevol. Een vriendin nodigde me vorig jaar uit voor haar oud-ennieuwfeest. Ik begon al smoezen te verzinnen, maar doordat ik mijn gedrag herkende, besloot ik haar te vertellen wat ik voelde. Dat heeft niet alleen verdieping gebracht in onze vriendschap, ik ben ook langer op het feest gebleven dan ik van tevoren dacht!”
- Het boekenclub boek van Corien: Het einde van de eenzaamheid – Benedict Wells vind je hier.
- De website van Corien Brouwer over eenzaamheid vind je hier.
- In Flow 9 vertellen meer mensen waar ze mee bezig zijn.
Tekst Eva Loesberg Fotografie Anouk de Kleermaeker
