Soms kun je wel een fijn berichtje of een hart onder de riem gebruiken. Anne Sophie bedacht Happy Little Moment. Ze verspreidt door het hele land briefjes met boodschappen voor onbekende vinders.
Hoe ben je op het idee gekomen om dit te gaan doen?
“Ik kreeg zes jaar geleden opeens het idee om dit te gaan doen. Ik vond het altijd al leuk om mensen te verrassen en dingen te maken. Opeens dacht ik: als ik er ‘voor de vinder’ op schrijf, kan ik veel meer mensen bereiken en blij maken. Het eerste kaartje maakte ik op Bali. Ik kocht geschept papier met bijpassende enveloppen en ging aan de slag. Ik liet een aantal briefjes achter op het eiland, met op de achterkant de Facebook-pagina van het project. Toen ik weer terugkwam in Nederland kreeg ik zo’n mooie reactie op het briefje, dat ik vond dat ik het ook in Nederland moest gaan doen.”
En hoe ging het toen verder?
“Ik wilde graag nog meer mensen verrassen, daarom ben ik gaan samenwerken met sociale werkplaatsen, waar mensen met een afstand op de arbeidsmarkt dingen maken. De tekst is nog steeds mijn handschrift, maar dan gedrukt. Bij de sociale werkplaats komen er nog touwtjes en geluksmuntjes aan sommige kaarten en worden ze verpakt. Soms maak ik ze nog helemaal zelf.”
Inmiddels zijn er al heel wat kaartjes gevonden. Verspreid je ze allemaal nog zelf?
“Ik heb sinds een jaar een webshop. Daar kun je ook kaartjes voor de vinder kopen om ze zelf te verspreiden. Daardoor krijg ik soms ook reacties van mensen uit plekken waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Binnenkort ga ik een stichting beginnen. Ik vind het heel belangrijk dat de kaartjes ‘voor de vinder’ non-profit blijven. Toen ik een jaar of drie aan het verspreiden was, werden m’n kaartjes namelijk ‘ontdekt’. Ik werd gevraagd door bedrijven om te helpen met het verrassen van klanten en medewerkers. Hierdoor is mijn hobby ook m’n werk geworden. Dit staat los van de kaartjes voor de vinder. Dat is mijn missie.”
Op de achterkant van je kaartje staat de Instagram- en Facebook-pagina van je project waar mensen kunnen reageren. Welke reactie is je bijgebleven?
“Ik heb superveel reacties gekregen. Maar sommige blijven me bij. Ik had een kaartje achtergelaten in het vliegtuig op een stoel. Een man vond hem en stuurde dat zijn vader net was overleden. Hij had gevraagd om een teken of hij er nog was en toen vond hij het kaartje. Dat voelde voor hem als een teken van zijn vader. Dat soort dingen vind ik erg bijzonder. En een ander verhaal dat me is bijgebleven: ik kreeg een reactie van een vrouw die onderweg was van het ziekenhuis naar huis, omdat haar moeder ernstig ziek was. Op dat moment vond ze het kaartje met ‘een hart voor onder je riem’. Het is heel speciaal hoe een kaartje soms precies op de juiste plek bij de juiste mensen komt.”
Inmiddels zijn er al rond de 10.000 kaartjes verspreid. Heb je nog andere plannen voor het project?
“Ik ben ook aan het uitbreiden in het bedenken van andere vormen om mensen te verrassen. Zo ben ik aan het stoepkrijten. Dan maak ik bijvoorbeeld een heel groot hart op straat en schrijf ik erbij: ‘laat je zorgen hier liggen’. Teksten om voorbijgangers blij te maken. Daarnaast ben ik gedichtjes aan het schrijven en maak ik daar kaartjes van die je bij onbekenden in de brievenbus kunt doen.”
Wat is je uiteindelijke doel met ‘kaartjes voor de vinder’?
“Dat is: meer liefde in de wereld. Het zijn eigenlijk zomaar gebaren die je doet naar een onbekende en ik hoop dat dat ook weer inspireert om het door te geven aan mensen. Misschien niet eens bewust, ze kunnen ook de blijheid die ze voelen, na het vinden van een kaartje, doorgeven aan een ander. Ik vind het heel belangrijk om naar elkaar om te kijken. Ook liefde voor onbekenden is belangrijk, want uiteindelijk lijken we meer op elkaar dan we soms denken.”
Meer lezen
- Ben je benieuwd naar het project van Anne Sophie of wil je zelf een kaartje verspreiden? Neem dan een kijkje op de website of Instagram-pagina van Happy Little Moment.
- Jannah bedacht de aanspreekbutton voor meer contact met vreemden.
- We schreven al eerder hoe je een praatje maakt met een vreemde.
Tekst Rachel Vieth Fotografie Marjolein Volmer en Suzanne Waanders (foto stoepkrijt)
